Ελεγεία για την Άνοιξη

 

Εις το σεπτό της το κορμί ασέλγησαν
φαλτσάροντας οι πίπιζες
τα μανουάλια της εστάζανε από πείσμα 
κι η Κορινθία έριχνε αψέντι στα καλούπια
ξέσπαε τότε αναφιλητό
σαρωτικό αρχαιοκάπηλο
μπρούμυτα τάχα μ’ στους μηρούς   
βαρώντας ντέφια
ανήμερα της Αναλήψεως
ανήμερα του Άδη
που εβάσταγε ψοφίμι στα σαγόνια
κι ο Απρίλης
ο πιο καταμεσής δήθεν της Άνοιξης
ψέλλιζε πασχαλιές στ’ αρνιά και τα κατσίκια
λίγο πριν να ξεσπάσει
ολοαίματη στυγνή ορθοδοξία.