
῾Εν τῷ μέσῳ τῆς κοιλίας αὐτῆς καὶ τοῦ αιδοίου ἐντεῦθεν καὶ ἐντεῦθεν ἦτο υπερμεγέθης φαλλός, αναβλύζων σπέρμα εκ της αβύσσου ομοίω δενδρίον κάμνον καρποὺς δώδεκα, καθ‘ ἕκαστον μῆνα κάμνον τὸν καρπὸν αὑτοῦ, καὶ τὰ φύλλα τοῦ δένδρου εἶναι εἰς θεραπείαν τῶν πόθων που εγένοντο φύτρες ηδονής ξεφυτρώσας εκ της ουρανίου χλόης φιλτάτων αιδοίων .

Καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ γυνή ἱστάμενη ἐπὶ της κλίνης, ἔχουσα τὸ αιδοίον της ορθάνοιχτο βαλλόμενο πανταχόθεν εκ των οργίλων φαλλών καυλωμένων ανδρών που ως πύρκαυλοι ηλιοσκόποι διασκεδάζαν τας νεφέλας και μετεκαλέσαντο εξ Αφρικής τους θερμούς ανέμους αὐτοῦ γεγραμμένον ἐπὶ τῶν γλουτών της γυνής που ήτο θωπευωμένοι υπο σιέλου γλώσσης έρπουσας ως δαιμονισμένον ερπετόν ολισθαίνων δια μέσω των τρυπών ταύτης γυνής διακορεύων υπερμεγέθης συράγους, εξηφανίζοντο εν τω απείρω.

Καὶ η καύλα ἐσάλπισε· καὶ εἶδον ὅτι ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν ρανίς σπέρματος ἐκ τοῦ φαλλού, καὶ ἐδόθη εἰς αὐτὸν τὸ κλειδίον τοῦ φρέατος τῆς ἀβύσσου.
Καὶ ἤνοιξε τὸ φρέαρ τῆς ἀβύσσου, καὶ ἀνέβη κραυγή ἐκ τοῦ φρέατος της γυνής ὡς καπνὸς καμίνου μεγάλης, καὶ ἐσκοτίσθη ὁ ἥλιος εκ των οφαλμών της καὶ ὁ ἀὴρ ἐκ τοῦ λάρυγγος αίφνης ετραντάχθη θέτουσα την χείρα επι του αιδοίου ινα συγρατήση τους σπασμούς αυτού ενώ το ερύθημα του προσώπου της μετεβαλλετο εις ωχρότητα.
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...