τι ορθωμένες οι θηλές
τι έμπειρες φλογίτσες
και τι κεραίες μελανές
καθώς
προβάλει η γλώσσα
σπλάχνο σαυροειδές
μουσκεύοντας τ’ ορθάνοιχτο κενό σου
ναι! να σκυλευτεί ο αφαλός
με λύσσα να πυρπολυθούνε τα σφυρά
τα χλοερά φωνήεντα μέσ’ τα χαλυβουργία
εκείνα τα μακρόσυρτα τα Αχ!
οι παρελάσεις από δάχτυλα και χάδια
οι μπάντες με τρουμπέτες φαλλικές
σαν όρνεα να σε λεηλατήσουν
κι εγώ τ’ αδέσποτο σκυλί μπροστά στα σκέλια σου
ρουφήχτρα σκοταδιού και ήλιου
μάτι ορθάνοιχτο στα άγρια θηρία
λύκος αηδόνι δαίμονας
μοσχοβολιά από κοπάδι ορτύκια
όπου τρυπούν το μαύρο σύννεφο
μοσχοβολιά
από χαράματα οργασμού
ανάμεσα στα σκέλια σου
τριφύλλια με την πρωινή δροσιά
σαν έτοιμα
για τα ζεστά δρεπάνια
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ 