Αυτός, ο αυτόχειρ
o Modigliani
ζωγράφισε τις πιο αληθινές
τις πιο εξαίσιες μουνότριχες
πυρόξανθες μουνότριχες
σαν κόσμημα στο αγαπημένο σώμα.
Month: Ιουνίου 2009
Λαμπάδες για τάματα
Αλίμονο, θα’ ρθει καιρός, που
οι άνθρωποι θα χαίρονται τον έρωτα
και θα προσεύχονται μονάχα στα βυζιά και το φαλλό.
Οι κακογαμημένοι θα κλειστούν στα μοναστήρια τους
και θα τη βρίσκουν με νηστεία κι αυνανισμό.
Αλίμονο θα’ ρθει καιρός, που
οι άνθρωποι θα νιώσουνε βαθειά, πως
το μέγα θαύμα της ζωής
το ιερό αιδοίον το γεννά.
Τόποι λατρείας θα’ ναι τα κορμιά
και οι πιστοί για τάματα
θ’ αφήνουνε καυλιά
στο εικονοστάσι πάνω εκεί
στων γυναικών τα σκέλια τα γλυπτά
εκεί, που κατοικεί
η πάναγνη αγία ηδονή.
Κορμί μου αδέσποτο
Κορμί μου σαστισμένο μπρος στην τόση ομορφιά
που σε δαγκώνουν με το βλέμμα τους θεσπέσια θηλυκά
νύμφες με τα ιερά τους τα καμώματα, ασθμαίνουσες
καθώς, δήθεν αδιάφορες με σκέρτσο προσπερνούν
με το υγρό τους πυρ ανάμεσα στα σκέλια
με τα γλυπτά τους τα βυζιά που ο σάτυρος θεός φαλλός
με λύσσα ανάμεσά τους σπαρταρά
τη στύση του προσφέροντας βορά
στις συμπληγάδες της μαινόμενης λαγνείας.
Κορμί μου αδέσποτο στη βασιλεία των οργασμών
βάστα γερά και ασκήτεψε στη θεία συνουσία των γραφών
ταράζοντας τον ύπνο των αστών που σβήνουνε την καύλα τους
με πρέζα κι αλκοόλ νυχθημερόν δουλεύοντας
μέχρι να γίνουνε σφαχτά στου χρόνου τα τσιγκέλια, ψευτοζώντας
κλαψουρίζοντας πως φεύγει η ζωή και δεν τη γεύονται γιατί
χρωστούν τη δόση οι άμοιροι στο αδηφάγο τίποτε
που τους ακολουθεί.
Μυρουδιά αντηλιακού
Μυρουδιά αντηλιακού ταλανίζει τις αισθήσεις
κορίτσια ξαπλωμένα πλάι σε παλιό ναυάγιο
όμορφα φυντάνια που φύτρωσαν στην άμμο
κι ο άνεμος καταγράφει τα λόγια τους. Τις
λέξεις που ξεφεύγουν με λίγο σάλιο μέσ’ απ’ το
στόμα τους όπως η υγρασία στο κομμένο τριφύλλι
για τον έρωτά τους μιλούν, στις αναμνήσεις κουρνιάζουν
μεταβάλλοντας την υφή των πραγμάτων
νέες δροσερές με τη γατίσια εξυπνάδα τους
στήνουν αυτί στην άμμο για ν’ ακούσουνε
την ατελείωτη στύση των αντρών
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ 