σαν το τέλος του κόσμου

κυλιέσαι στο στρώμα στο χορτάρι στα σανίδια το μέλι σου στ’ άγρια σκέλια σου γλείφω σαν αρκούδα σαν το τέλος του κόσμου να πλησιάζει σαν να νιώθω τον ήλιο να με βαράει κατακούτελα σα να γράφω δύσκολα και ξεροκέφαλα σα να μην έχω τι να την κάνω τη μία και μοναδική άγρια και πολύτιμη ζωή μου

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s