Δεν είχα στόχο να περιγράψω ήλιους
και φιλιά και καπουτσίνους σε πλαστικό
έξω στη φύση. Μου βγήκε όμως στο γραπτό
σα φυσαλίδα, ηθογραφία αφρόντιστη
απ’ τις παλιές που δημοσίευαν στον
ταχυδρόμο με ψευδώνυμο κάτι αργόμισθοι
της ερτ μ’ εξωτικά ονόματα και μπαλσαμώναν
τραύματα γράφοντας στίχους στον
Καζαντζίδη. Τώρα που έρχεσαι δίπλα μου
και τρίβεσαι σα δυστυχισμένο γατί που
δε φχαριστήθηκε χάδι τώρα που σε παίρνει
ο ύπνος μαζί του κι η γύμνια σου είναι
γλυκάδι στα δάχτυλά μου στο ποίημα που
Θα φχαριστηθούνε άλλοι την ώρα που εσύ
Θα κοιμάσαι βαθειά και θα ονειρεύεσαι
αρσενικά που χάθηκαν στη γλίνα του βυθού σου.
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ 