Τα βρύα του δέρματός μου

Πέρασα απέναντι και είδα
το χρωματιστό βασίλειο του τάφου μου.
Άναψε μεγάλη συζήτηση
γύρω απ’ την πραγματική μου σταύρωση.
Κι όπως το χώμα γέμιζε τα μάτια μου
και τα ερπετά τρυπώναν μέσ’ τη σάρκα
και τα χείλη στην άκρα σιωπή
βουβά απ’ τον κόπο
και τον ιδρώτα που πέρασε
το χτυποκάρδι που το τρύγησαν
τα βουερά μελίσσια
κι οι βροχούλες οι γρύλοι
που εκάνανε το χρέος τους
και τα νερά του Έβρου που ποτίζανε
τα αιώνια σκοτάδια της πατρίδας μου.

Ενθύμια

Ας μετρήσουμε πάλι απ’ την αρχή τα σώματα.

Αν καταφέρναμε να κάνουμε τα σώματα αυτά
στο μέγεθος κρανίων
θα μπορούσαμε να φτιάξουμε έναν ολόκληρο κόσμο
απο κρανία στο φεγγαρόφωτο
ποίηση με ένα ευρώ για τις κρύες νύχτες του χειμώνα
δίπλα στο τζάκι.

Αν καταφέρναμε να κάνουμε τα σώματα αυτά μικρότερα
θα μπορούσαμε να τα ταιριάξουμε
μέσα σε μια φωτογραφία για αιώνιο ενθύμιο.

ειμαρμένες

εις άπταιστες θεογονίες του στυλ
ο ποιητής εδώ γερμένος κάτω απ’ το
πουρνάρι με τη λευκή στολή
παγωτατζής στον Άδη με γυναίκες
με παιδιά σκυλιά και φίλες
ο ποιητής εδώ στο πατρικό του οχυρό
με δηλωμένες ποιήτριες μουνάρες
Βουλγάρες τσέχες Γερμανίδες αλβανές
που γλίτωσαν σαλούς απο σκατό και
κωλοδάχτυλα ευηπόλυπτων συζύγων
ευνουχισμένων μέχρι το λαιμό
σε τούτο δω το ένδοξο αλωνάκι ω ναι!
μασκαρεμένος σάτυρος εδώ ο λάγνος
ποιητής με κούρσα κινητό και γένι
απόγονος φτυστός του Διογένη
στεφανωμένος κέρατα τραγίσια
επιστολές διασήμων ομοτέχνων
Ρίτσο Ελύτη Αρχίλοχο Σαπφώ
για να τονώσει τη λιγούρα του
θαυμαστή που λιώνει μερακλίδικα
στις απαγγελίες για να υγράνει
χωρισμένες γόησσες παροπλισμένους
επιβήτορες με φθαρμένους καβάλους
καλοφαγάδες με βίτσια που διαβάζουν
ποίηση στον καμπινέ

Γράμμα στο ζοφερό παππού

Τώρα που ξεθυμαίνει η πιπεριά
και τα σποράκια της θροΐζουν
στον ουρανίσκο
σχώρα με ζοφερέ παππούκα
μα ξέρεις καλά εσύ ποιος
έσπασε το σουμιέ και
πατίκωσε τα ορφανά που
επαίζανε κρυφτούλι
χρόνια τώρα καθότι
ο Βαρβαρόσας ο ζεϊμπέκης
αναθεματίζοντας γοερά
την εύκολη στύση του πασόκου
ονειρεύτηκε καστελόριζα
υφαλοκρηπίδες και μύδια αχνιστά
στις τράτες με βιοπαλαιστές
που εστέκοντο κλαρίνο μπροστά
στα μέτρα και τις φτυσιές
αφου πρώτα εμοίρασε υποσχέσεις
και μπαξίσια στους βαρκάρηδες
του Βοσπόρου και της ωραίας
του Πέραν