Μάθαμε τα παιδάκια γράμματα.
Να κυλάνε σα λιθάρια στις τρομάρες
που πήραμε, όσοι έμπειροι φτάσαμε
να ξεχώνουμε στοργικά φαντασίες
αχαλίνωτες και ρουφηχτά φιλιά
με μουδιασμένο χείλι σε θανατερό
πουτανάδικο. Ώσπου να μας πάρει
ύπνος στα στηθάκια ζαρκάδας που
μας απήγγειλε γλίσχρο εμβατήριο
για τα εγκόσμια που έζησε γενναία
σε παρέες νικητών του εμφυλίου
της βασικής πραγματικότητας.
Θυμόσοφους κι αστείους με τις
φοράδες ασφαλισμένες στα ρετιρέ
και τα τέκνα να ρημάζουν λυσάρια
για τις πανελλαδικές. Πτυχία
ξεσκολίζοντας ξένες γλώσσες
εμβατήρια στο κινητό επιθυμίες
του μπαμπά για έπαινο διακρίσεις
και λεφτά.
