Είναι ευλογία να σεργιανάς, δεινός
τεχνίτης του τίποτε. Ιδίως ως λουλούδι
ετοιμόρροπο που θα κοπεί για να
στολίσει την ήβη κάποιας, εις ανάμνησιν
αιματοχυσίας πρώτου ραντεβού.
Είναι ευλογία επίσης το ξαλάφρωμα
σαν χάχανο του κορμιού που ξεχύθηκε
αχνίζοντας σε Βαλκανικό χαντάκι
στιγμούλες ύστατες βλέποντας τη
φύση αντίκρυ και το άστρο δίπλα
στο αχνό φεγγαράκι να διακόπτει το
χάος.