Λυπήσου μας χρόνε με τις τόσες βιοτικές μας ανάγκες
και το μέλλον μας, που το διαβάζουμε στα ζώδια και τα
στεγνά χειλάκια του κορμιού κάποιας, που μεταδίδει
απ’ τη γούρνα της κρατικής ορεινούς οργανοπαίχτες
και πείνες παιδιών που πέρασαν. Έθιμα, ήθη και
πλεκτάνες. Φορμαλισμό προγενέστερων χαριτωμένων
σε πλατείες χωριών με ομήγυρη να πάλλεται στην
ορθή στιχοριξιά αφήνοντας ήλιο να χυθεί απ’ τις
μασχάλες στα πεδινά. Κάνοντας του διαμερίσματος
τον πονεμένο να λιβανίσει λίγο χωριό. Να λιχνίσει
ρόγες αιχμηρές σε στολές νοικιασμένες.
