Μεξικό

Με τόσους εθνικούς και ψυχούλες γύρω
και γαλανομάτες στο τιμόνι του κράτους
υποπτεύεσαι πως άλλοι δίνουν νόημα
στην ύπαρξη. Σου θέτω υπ’ όψιν στοχασμούς
ρίμες σαν χιόνι απαλό. Κουβερτούλα
που σε σκεπάζει φαντάρε για να κρυφτείς
απ’ τα κακά μαντάτα. Τη μανούλα που
σε ξέχασε σε κάποιον ποταμό φυσικό
σύνορο επικράτειας. Χωρίς πάουερ μπούκ
κι αλβανούς μονάχα μιαν ανάμνηση οδύνης
σαν κεράκια γενεθλίων μετά το μεθύσι.
Και σκέψου πριν κλείσεις τα μάτια πως
ο Τσαρλς Μίνγκους στ’ ακουστικά σου
πέθανε στο Μεξικό και σκορπίστηκε στο Γάγγη.
Αλλού ο θάνατος κι αλλού οι στάχτες.