Aναμμένο κάρβουνο

Κάποιοι είναι νωθροί. Έχουν μονίμως μια ψυχρή όψη. Κάποιοι άλλοι φαίνονται παράφοροι και προικισμένοι απ’ τη φύση. Ερωτικοί σφόδρα, έτοιμοι να παρασυρθούν απ’ το συναίσθημα και την επιθυμία. Αρκετοί παραφρονούν και κυριεύονται από ιερή μανία. Ξεπετάγονται οι Σίβυλλες και οι Βάκιδες, οι ένθεοι και τα φυσικά νοσήματα. Γνωρίζω έναν ζωγράφο που μεγαλουργεί πάνω στην κρίση της τρέλας του. Γνωρίζω πρόσωπα δύσθυμα, γεμάτα φοβίες κι άλλα με υπέρμετρη τόλμη. Γνωρίζω κάποιους έτοιμους ν’ αυτοκτονήσουν μετά το μεθύσι. Μελαγχολικούς, που το ποτό τους φέρνει αθυμία. Άλλους που επιθυμούν να πίνουν μέχρι να μεθύσουν επειδή το πολύ πιοτό θα τους δώσει ελπίδα. Ένας γνωστός ποιητής στον περίγυρο της επαρχιακής μας πόλης κάποιο βράδυ είχε μιαν υποτροπή. Προχώρησε το καθημερινό του μεθύσι ένα βήμα παραπέρα. Έπινε κατευθείαν απ’ το μπουκάλι, λουσμένος στον κρύο ιδρώτα, νιώθοντας τη χλωρίδα των εντέρων του να σαπίζει και το συκώτι του να γίνεται κομμάτια. Κατέβαζε το κρασί επαναλαμβάνοντας πως φταίει η υγρασία για τη μελαγχολία του και πως όλα θ’ αλλάξουν όταν σταματήσει η βροχή. Και το πίστευε πραγματικά, βέβαιος πως θα ξυπνούσε ζωντανός την επόμενη μέρα το πρωί. Απήγγειλε μάλιστα τα πεισιθάνατα ποιήματά του δίπλα σ’ ένα θεόρατο κλουβί που βρισκόταν πάνω στη μπάρα. Έχοντας για κοινό τους αξιοσέβαστους αλκοολικούς της πόλης κι έναν λευκό παπαγάλο που ακόνιζε το ράμφος του πάνω στο πλαστικό κλαδί. Όταν επέστρεψε σχεδόν μπουσουλώντας τα ξημερώματα στο σπίτι του, έπεσε στο πάτωμα του μπάνιου την ώρα που προσπαθούσε να κατουρήσει. Το κεφάλι του πρήστηκε κι έμοιαζε σαν μια κατακόκκινη μπάλα. Τον βρήκε η μάνα του μισοπεθαμένο και τον μετέφερε στο νοσοκομείο. Λίγες μέρες αργότερα ξεψύχησε. Οι γιατροί είπαν πως η περίπτωση έμοιαζε με αυτοκτονία και πως μερικοί αυτοκτονούν μετά το μεθύσι, διότι η θερμότητα που δημιουργεί το κρασί είναι επείσακτη και, μόλις σβήσει, επέρχεται το κακό. Όπως σβήνουν κάποια ψυχρά υλικά που έχουν θερμανθεί τεχνητά, παράδειγμα το αναμμένο κάρβουνο όταν του ρίξεις νερό.