Τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται.
Και συνήθως δεν φαίνονται όπως είναι.
Συναθροίζω την ιδέα του ταξιδιού στο
μέλλον με μηρούς ακάλυπτους. Πάσχω
απ’ την πλήξη τού διαρκώς καινούργιου.
Απ’ τις επαναλήψεις στα πλάνα, αφού
θα καταλήξω γέρος να μου γράφουν
φάρμακα κάποιες γδυτές από μέσα,
που ονειρεύονται ευτυχισμένα γεράματα
όπως έκανα κι εγώ στα νιάτα μου.
Που ονειρεύονται κουνιαμπέλα
ερωτευμένου ανδρός, γράφοντας
μακάριες ελεγείες για την καρδιά
τα νεφρά, το συκώτι, κάνοντας
λειτούργημα, ξεφτίζοντας τη δυνατότητα
του κόσμου ν’ αρνηθεί τα χάπια του.