Μετά απ’ τη σφοδρή μας αγάπη
το γάργαρο ρυάκι της αγκαλιάς
το σαπούνι Lux
που ’λιωσε ανάμεσά μας
τα δάκρυα στο μαξιλάρι
την ώρα που κάποιος
ξεψυχάει μακριά από μας
κι αναβοσβήνει ο θάνατός του
στην οθόνη δίχως ήχο
και τα μάτια του
μοιάζουν με ασπράδι
βρασμένου αυγού
έτοιμα να ταΐσουν
τα σκοτεινά ζώα του ύπνου.
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ 