Μαμάδες που κάνετε ακόμα παιδιά
με πόθο άλλης χροιάς, την πρώτη
άνοιξη χύνοντας στις κατσαρόλες σας, όλο
μαγειρική αναίδεια, εχέμυθες πάντα
με μαύρα εσώρουχα που κάνουν πάταγο
μέσ’ τη λευκή νυχτικιά, όταν βουρτσίζετε
τα δόντια πάνω απ’ το νεροχύτη, βιαίως
σκεπτόμενες κάποιον εξόριστο σαν εμένα
ή μάλλον τον ίδιο εμένα που εγαλούχησα
το κλέος σας στις ολομέλειες των αντρών.