Οι άνθρωποι της παρακμής πιστεύουν πως
είναι οι άνθρωποι της προόδου και ξεχωρίζουν
με τη βαριά τους καρδιά και τα απίθανα
πηγαινέλα σε τρελές γιορτές εκπτώσεων,
σε γαϊτανάκια καταναλωτών. Για μια
βαρβάτη σιγουριά περί ελεύθερης επιλογής
ζούνε. Παντρεύονται, ευτυχούν, δυστυχούν
πάντα με τον καημό να πλουτίσουν και να
γαμήσουν κάθε ιερό και όσιο που τους
έκανε το στομάχι κόμπο. Κάθε πάθος
αντιεπιστημονικό που προσκύνησαν
από καταβολής κόσμου. Κουλουριασμένοι
θέλουν σε κάθε γυμνούλας ύπαρξης το σκήνωμα,
εν σκότει να πλαντάξουν.