Όταν σφίγγει ο κλοιός

Όταν σφίγγει ο κλοιός
οι λέξεις σκορπίζουν τη
σκόνη τους στα φριχτά
γεγονότα, γδύνουν το
κρεμμυδάκι νοικοκυρές
καμωμένες από χώμα
που δε βλάστησε και
χείλη που δε βλαστημήσανε
το βλοσυρό θεό. Όταν
σφίγγει ο κλοιός και
χτυπάν οι καμπάνες
σημαίες σκεπάζουν
τα τραγικά συμβάντα κι
ολόγυμνες υπάρξεις ορμάνε
καταπάνω στον όλεθρο
ολοένα και πιο αφιονισμένες
να συναντήσουν τον άγνωστο
εραστή απ’ τα βίπερ της εφηβείας,
να συναντήσουν την μπάντα
του έρωτα να τους παίξει εμβατήρια
του Κάτω κόσμου κι αναμνήσεις
απ’ τα πεδία των μαχών.

Κυρά εσύ που ψάχνεις την αγάπη

Κυρά εσύ που ψάχνεις την αγάπη
και τον έρωτα κι άλλες αποδεκτές
αμαρτίες του μέσου όρου κι έναν
σκοπό στη ζωή και χάδια στον
γυμνό σου λαιμό κι ένα κύκνειο
άσμα ανακατωτά με φιλιά και
φεγγαρόφωτα και μιαν εμπειρία
να σε σκορπίσει στου ορίζοντα
τα τέσσερα σημεία, απόλαυσε
τώρα κρυφά με το δάχτυλο την
ηδονή, το μίσχο του φαλλού
φαντάσου, στα τροπικά δάση
του αιδοίου να βυθίζεται, στα χάη.