Οδύρεσαι ήλιε στα χέρσα κορμάκια.
Ήλιε γαμιά μεθυσμένε στη μπλούζα της.
Ήλιε μεγάφωνο και οθόνη του σύμπαντος.
Ήλιε της Ρωσίας και των σοβιέτ
όλο κορσέδες μηδενιστών και φονιάδων.
Ήλιε του κόσμου ξέξασπρε που ενδίδεις σε
χολερικούς ρομαντικούς και σε ρουφήχτρες
που μαγαρίζουν κορμάκια και ξεφλουδίζουν
χείλη και πετσοκόβουν κεφάλια και
πετσοκόβουν μυαλά και πούτσους για
να χορτάσουν τις αχόρταστες πουτάνες
του Σόρος και του νεκρού Ωνάση τα σφαγεία.
Ήλιε στο δέρμα κοριτσιών που τα γδύνεις
ανελέητα και ήλιε αργόσυρτε χειμωνιάτικε
λίγο πριν τη νυχτερινή τρέλα και το φοβερό
σκοτάδι. Ήλιε, όλο ξεπέφτω σε σένα και
σου γράφω, αφού έχεις μπλέξει
πολύ άσχημα με μας και τις στύσεις μας
και τα ουρλιαχτά μας και τις πείνες μας
και μάλλον θα σου πάρει κάμποσους
αιώνες μέχρι να ξεμπλέξεις και να γίνεις
ένας κόκκινος γίγαντας, ένα κάρβουνο
που θα ψηλαφίσει τις λαγόνες της γης
μιας κρύας πια κι ανέραστης γης.
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ 