Εγώ

Είναι ώρα να γράψω μιαν ωδή
ή μιαν επιστολή απελπισίας.
Χωρίς αλκοόλ και χωρίς μεθύσι.
Με πείσμα όμως και καλά φυλαγμένο θυμό.
Να γίνω ο κάπως ενδιαφέρων τύπος
στα μάτια εκείνων που δε θα με
κοιτάξουν ποτέ στα μάτια παρά
θα νοιώσουν την καρδούλα ενός
σκύλου να χτυπά δυνατά χωρίς
λυρικά στοιχεία και ξενόφερτα δάνεια.
Αφήνοντας μεθοδικά να σκυλευτεί το πάθος.
Να γίνει αδένωμα πηχτό καρκινογόνο τέρας
ο εδραιωμένος εαυτούλης στα γραφτά
και στις ποιητικές διαπομπεύσεις.
Ο μέσα αχαΐρευτος βουλιμικός παρίας.