Την υγρασία που αφήνει η λύπη αγαπώ.
Τα ύπουλα αρχαία θέατρα. Τη λαχαναγορά
βαθύ γαλάζιο πρωινό με χειρονομίες.
Δοσοληψίες και νύφες ενδεδυμένες
μπροστοποδιά με φασολάκια και
μπόλικους πολιορκητικούς κριούς.
Για τον έρωτα που περνά απ’ τα στομάχια
κι έχει αυτή την μυρουδιά την κακήν κακώς
που διαολίζει τον κλήρο και την εκκλησία.
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ 
Μήπως εννοείτε την παλιά Λαχαναγορά της Θεσσαλονίκης,γιατί περνάω συχνά από κει και είναι όντως πολύ ποιητικό το τοπίο;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!