Θα μοιραστούμε το φαγητό μας και
θα μοιραστούμε την αγάπη. Θα
μοιραστούμε τις αγαπητικές και
τη θεία κοινωνία. Θα μοιραστούμε
το κάθισμα στο λεωφορείο και το
απέραντο στερέωμα. Θα μοιραστούμε
την καθαρεύουσα και τη δημοτική και
τα προφητικά λόγια. Θα μοιραστούμε
την ποίηση και το γάλα. Θα μοιραστούμε
τη γυμνή που μας ερωτεύτηκε και το
λύκο που μας κοίταξε στα μάτια. Θα
μοιραστούμε τα υπάρχοντά μας και τη
σκέψη του θανάτου. Θα μοιραστούμε
τα Σόδομα και τα Γόμορα και την γραμμή
που αφήνει το λευκό βαπόρι. Θα
μοιραστούμε τα χιλιοειπωμένα πράγματα
τις λεπτομέρειες. Θα μοιραστούμε τη
βραδυπορία και το πανίσχυρο αεράκι
στα νησιά μας. Θα μοιραστούμε τον
ανθρωποφάγο χρόνο και τα γιατροσόφια.
Θα μοιραστούμε τον ιδρώτα κοριτσιού
των Αθηνών τον Αύγουστο. Θα μοιραστούμε
τα χάδια και τα χείλη και την αγκαλιά
του Άλλου. Θα μοιραστούμε τον ορίζοντα
και τα γράμματα από άλλες χώρες.
Θα μοιραστούμε τις καλές τέχνες και τo
κακό συναπάντημα. Θα μοιραστούμε
το φεγγαράκι και τα κάστανα. Θα
μοιραστούμε την ουσία και τη μαύρη
άβυσσο. Θα μοιραστούμε τη συνουσία
και την αιωνιότητα. Κι εκείνο το άσκοπο
πηγαινέλα του έρωτα. Το πέρα δώθε
την κούνια μπέλα το μπλέξιμο των ποδιών
το μπέρδεμα το δάγκωμα των χειλιών
το χύσιμο το ανατρίχιασμα το αγκάλιασμα
το σβήσιμο τα βογγητά και τις κραυγές
το ξέσχισμα το θαύμα και το μοίρασμα.
Θα μοιραστούμε τον έρωτα γιατί ο έρωτας
είναι το ψωμάκι ανάμεσα σε ξένους.