Χασμωδίες
by ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ
Σας νυμφεύομαι χασμωδίες
κι εσάς ανυπάκουες ποιήτριες
που κουβαλάτε τα φριχτά
τραύματα του έρωτα και τους
βαλσαμωμένους εραστές.
Που έχετε τον θυμωμένο
Ειρηνικό ωκεανό στα σκέλια
σας. Διατυμπανίζοντας την
κλεισούρα των ονείρων σας.
Απτόητες ως το αναφιλητό.
Ως εκεί που οξειδώνει την
αναπνοή ο αυνανισμός. Άπειρες
μοναχούλες αναλλοίωτες.
Κλειδωμένες στα ενυδρεία
της απόλαυσης. Με καρδούλες
ζωγραφιστές και σεληνόφως.
Αγαπητέ για μένα κι ας μη με γνωρίζεις Αντώνη, από τη στιγμή που διάβασα την ανοιχτή επιστολή σου στο Νάνο Βαλαωρίτη, αισθάνθηκα ότι η πέννα σου είναι μαχαίρι. που όμως στο κόψιμό του δεν τρέχει αίμα, αλλά πρώτα προβληματισμός και μετά μαχητικότητα. από τότε τήν κοινοποιώ συχνά είτε στο ιντερνετ είτε δια ζώσης γιατι ειναι διαχρονική και πιστεύω ότι ξυπνάει συνειδήσεις, την θεωρώ και την προβάλλω σαν το κείμενο της χρονιάς!!!
το νεαρό της ηλικίας σου είναι ελπίδα ότι η φωνή σου μαζί με τίς φωνές κι άλλων χαρισματικών και <> συμπατριωτών θα σημάνουν τις καμπάνες της ανάστασης του τόπου μας!!! Με μεγαλη εκτίμηση Γιαννης Παπαδόπουλος.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!