Να δώσεις πνοή ελευθερίας
στο σκλαβοπάζαρο της
μεγαλούπολης. Να δώσεις
εκατό άλογα για μια αγκαλιά.
Να δώσεις εκατό αγκαλιές
για ένα άλογο. Να σταθείς
ρίχνοντας δεκάρες, κάνοντας
ευχές στις λιμνούλες. Να
προσφέρεις στα στήθια της
την αγάπη. Να προσφέρεις
λουκούμι στον έρωτα και
στην αγάπη τη γλώσσα σου.
Να συσπειρώσεις τα εύφλεκτα
πάθη. Τις σεσημασμένες
Δορκάδες της υγρασίας.
Ν’ ανοίξεις το πορτάκι απ’ το
κλουβί της ομορφιάς να
κελαηδήσουν πάλι
οι ροδοδάχτυλες σχισμές.
Λάβαμε τα μέτρα μας
το πλήθος βούιζε ρουφούσε
πρωινό καφέ τυρόπιτα
ειδήσεις από τρανζίστορ
με μπαταρίες το πλήθος
περίμενε το Σάββατο την
Κυριακή την αποκαθήλωση
του κορμιού του αποδείξεις
χειροπιαστές για τους κακούς
τους πολιτευτές τη μυθοπλασία
να πάρει το αίμα του πίσω
αρνάκι ψητό άραγμα ποθούσε
αφράτο μπούτι και ζουμερό φιλί
το πλήθος ήθελε να χαλαρώσει
με ωραίες ατάκες κωμωδίας
ανέκδοτα πιπεράτα υγρά ήθελε
να χαϊδέψει έναν κώλο τρυφερά
ήθελε να τελειώσει τη φράση του
τον αμέριμνο βίο του με τους
γρίφους και τους δορυφόρους
με τις νέες και τις γριές και
τα ξερά χόρτα στο λόφο
που σουρουπώνει
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ 