Είμαστε εδώ που δεν υπάρχει
κανείς. Τυλιγμένοι σε λευκά
σεντόνια. Είμαστε στο Μαρόκο
ανάμεσα σε μεταξωτές κλωστές.
Είμαστε στη Λευκάδα κι ατενίζουμε
τον κόσμο. Είμαστε στου διαόλου
τη μάνα. Είμαστε στον κόσμο κι
ατενίζουμε το αιδοίο του κόσμου
και τη μοναδική ευκαιρία να δούμε
το θεό από κοντά να μας μαγνητίζει
σε μια παραλία. Με το δάχτυλο
ν’ αγγίζει απαλά την κλειτορίδα
και να γλιστρά και να τέμνει το
μισάνοιχτο στόμα και να κάθεται
στα καφενεία και να κάνει βόλτες
και να ψωνίζει απ’ τα καλάθια
ψυχές γύμνια στόματα φιλιά
να γλείφει ένα υποβρύχιο να
κουλουριάζεται να ζηλεύει να
βλέπει να ξεχειλίζουν απ’ τις
μπλούζες βυζιά ν’ αφήνει μισάνοιχτο
το άγριο στόμα του ο σερνικός θεός
να γράφει το ποίημα του με το χέρι μου
και να υπνωτίζει με ατέλειωτη
θρησκευτική υπομονή τις ανυπάκουες
υπάρξεις τα θηλυκά που τινάζουν
από πάνω τους τόση γύρη
και τόση προηγούμενη ζωή
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ 
Ομιλησατέ μας ολίγον δια τας καλλονάς τις Λευκάδος την οποίαν ήθελον διακαώς επισκεφθεί κατόπιν πολλών προσκλήσεων του μακαριστού πρώην Μητροπολίτου της,αλλά ο Κύριος άλλως οικονόμησε και ο σεπτός Ποιμενέρχης εκδήμησεν και ουκ ηδυνήθην!
Εσυνέστησα προηγουμένως το υπέροχον ποιητικόν πονημάτιον σας εις έτερον λευκαδίτην συγγραφέαν ,όστις λατρεύει την νήσον ταύτην και θα ήτο καλόν και υμείς να αναγνώσετε το ποιημάτιον , το υπέροχον και άψογον κατά πάντα, «ΑΙ ΩΧΡΑΙ » , η ανάγνωσις του οποίου συν τοις άλλοις βοηθά τα μάλλα εις τας ωχράς κηλίδας των οφθαλμών μας, θεοφιλέστατε. Το ποιμάτιον εδώ : http://eidenai-mitos.blogspot.gr/2013/07/blog-post.html
Διάπυρος εν Κυρίω ευχέτης σας
Μοναχός Σαμουήλ
Σκήτη Αγίας Ταβιθά
Καρούλια ,Αγίου ¨Ορους.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σεβάσμιε Γέροντα
Θηρευτή και παραλήπτη υγράδας, που αφουγκράζεσαι τον κοπετό των κυμάτων, από τους καναρίους νήσους έως τη Σάντα Μαύρα, έχοντας στη μνήμη χείλη πρωτόπλαστης κρεολής, συντονισμένης με την αφροδισία της Αδριατικής, αυτής της θηλυκής γαστέρας του νότου, σε πληροφορώ, πως είμαι λάτρης της νήσου και περιπατητής των Εγκρεμνών της. Εκεί όπου δεν υπάρχουν στενοί κορσέδες παρά αγαθή γύμνια και ξέπλεκα μαλλιά και αλμύρα σπάταλη και θηλυκά διψασμένα για χυμούς και θαλπωρή φεγγαρίσια. Εκεί στο ακρωτήριο Δουκάτο όπου όρμησε η Σαπφώ βλέποντας από ψηλά μια δέσμη από φαλλούς, αθανασία απύθμενη εκεί όπου μια ποιήτρια μόνο θα μπορούσε να σπείρει το κορμί της και να φυτρώσουν αστερισμοί. Ένα έρεβος έγκαυλο για να καθρεφτιζόμαστε εμείς οι όσιοι της ηδονής. Οι λεγεωνάριοι κάθε Λευκάδος ιερής και πρόστυχης που σείεται και κυοφορεί Σάτυρους Φαύνους και βίον χαρισάμενον.
Τις ευχές μου στο γέροντα Εφραίμ τον καυλοπεδινό
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τέκνον μου, θεοφιλέστατον,τι να σου κάμει και ο Εφραίμ πλέον εδώ γίνονται τέρατα και σημεία :
http://seferou.blogspot.gr/2013/09/blog-post.html
και ηκούσθη ότι δεν συνουσιάσθη τελικώς μετά της του δημάρχου συζύγου αλλά μετά του δημάρχου αυτοπροσώπως!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!