Να βρίσκεις πάντα αυτό που ψάχνεις
τίποτε λιγότερο
ο διδακτισμός είναι κουσούρι
και η εξουσία σε θέλει διδακτικό
σε θέλει ν’ ανοίγεις σα βεντάλια
να έχεις επιχειρήματα
να κόβεις με ψαλιδάκι τις κλωστές της αμφιβολίας
να κοιτάς τα ρούχα των γέρων στους φράχτες του γηροκομείου
σαν τομάρια στον ήλιο
σαν προσχήματα ζοφερά
σκιάχτρα που δεν έχουν τώρα έρωτα
που δεν έχουν μυρουδιές από εφηβική αλήθεια
σπέρμα υγρά
παρά μονάχα σάλια ανάμεσα στις τέσσερις εποχές
αλλά κι ένα διαβολεμένο γέρο που διαβάζει περιπαθώς
που ξεψειρίζει την πλοκή του μυθιστορήματος της ζωής του
όταν πρωθύστερα γαμούσε κι έδερνε
όταν ήταν σερσέγγι στο λουλούδι της
λίγο πριν πέσει απ’ τα χείλη του το τελευταίο φιλί της
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ 