Γεύμα υγρασίας

Όσοι διαθέτουμε διαβατήριο αποδημίας, έχουμε πάθη και λογοτεχνικές ορέξεις, που φέρνουν σε αμηχανία το μεγάλο κοινό. Το κοινό, που όσα χαστούκια και να του δώσεις, είναι προσηλωμένο στις προσφορές και τα πρόσφορα της πλαστικής εποχής. Εκεί που το νόημα οχυρώνεται στην ημιμάθεια. Εκεί που η κούραση γίνεται βλαστάρι του μικροαστικού κυνισμού και η σκέψη κείτεται ανάσκελη στην τάβλα του πληκτρολογίου. Εκεί που ειδικοί επιστήμονες ή μη, βγάζουν παράφωνους και τραγικούς ήχους. Ένα ψηφιακό μουγκρητό, μιαν ατημέλητη τελετουργία με δοξασίες και πόζες, μια πομπή από κουτσές, στραβές και μονόφθαλμες προσευχές. Μια μουμιοποιημένη αναρχία του καναπέ, ένα μοτίβο απομόνωσης και σιωπής που οριοθετεί την κυριαρχία μας αποκλειστικά μέσα στον σπιτίσιο στρατώνα. Εκεί που αθροίζονται οι τρόμοι, που ξεμπουκάρουν απ’ την τηλεοπτική μαγειρική. Εκεί που οι εικόνες δεν διαρκούν πάνω από τρία δευτερόλεπτα και το discovery channel λανσάρει το μοτίβο της τυφλότητας. Εκεί που το ποίημα μας αχρηστεύεται και το σπίτι γίνεται οχυρό των έρημων ψυχών που κατοικούν την έρημη χώρα. Τη χώρα που ο μεγαλοαστός την έκανε απόπατο των Ευρωπαίων. Τη χώρα που με τη θάλασσα, τα νησιά και τον ήλιο της κάνει κλύσμα στους γερασμένους πλούσιους κώλους. Στη χώρα που τα περήφανα τέκνα της γίνονται γκαρσόνια με πτυχίο και δεξιότητες. Στη χώρα που οι γερμανοί σκέπασαν τα λουλούδια με τέφρα. Στη χώρα που οι αμερικάνοι κάνανε πνευματική στείρωση στον πληθυσμό με ξεπλυμένη σκυλάδικη κουλτούρα. Στη χώρα που γέμισε επετείους και νερόβραστες εθνικές εορτές με λάβαρα και κωλόπανα ίσα ίσα για να κλωσάνε το βλαμμένο πατριωτικό συναίσθημα. Τα χάδια στην ακροδεξιά που τη διαχειρίζεται με πολιτική μαεστρία ο σύνδεσμος βιομηχάνων και η ένωση εφοπλιστών. Εδώ στη χώρα που μια ντουζίνα πρόθυμων ηλιθίων μαγαρίζουν το νερό των παιδιών τους και γλείφουν το σκατό του οπορτουνιστή, οι λογοτεχνικές αρετές και τα πάθη μας πρέπει να μείνουν έξω απ’ την αγορά. Να τρυπώσουν έστω και στην ελάχιστη χαραμάδα ελευθερίας. Τα πάθη αυτά που δε χωράνε σε νερόβραστες εκδηλώσεις και σε δημόσιες απαγγελίες γελοιότητας και βαρεμάρας. Εκεί που τα πλουμιστά βιογραφικά και οι μουνάτες πόζες έρχονται να σκεπάσουν την κακομοιριά και το δουλικό ήθος. Την κακογραφία και τα ρετάλια του ξεθυμασμένου ρομαντισμού. Εκεί που ο βασιλιάς ήλιος βάζει μηδέν.