Γράφεις ωραία ποιήματα, εσύ μωρό μου, για το θάνατο
μα εγώ συνηθίζω το χορό, όπως με δασκάλεψε ο Νίτσε
και λυπάμαι
που δε μπορώ να κρύψω την ποιητική μου στύση
από σένα, σεμνή θεούσα της ποιήσεως
που με αγαπάς και με συμπονάς
και με συμβουλεύεις και με κακολογείς
σκοτεινό και φιλήδονο
και πως πάω χαμένος με τόσο ταλέντο
κι άκλαφτος, αλλά
γράφεις ωραία ποιήματα, εσύ μωρό μου, για το θάνατο
μα εγώ συνηθίζω το χορό, όπως με δασκάλεψε ο Νίτσε.
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ 