Το σκαρπίνι φορώ του ελάσσονος.
Διαβάζω χορικά των δανειστών,
αγγλικό δίκαιο, τον Έλιοτ για πάντα
στη μαύρη λάσπη. Πρακτικά συνεδρίων
ποιητών που καταλάγιασαν στη δίνη
των ρηχών ανταποδόσεων. Εγώ ειμί
η αλήθεια, η βορβορόφιλος χαρά,
η στενωπός τού κράτους των ηρώων.
Εγώ ειμί οι νόμοι κι οι θεσμοί. Τέκνο
γεωχαρές, Μήδειας, Μεσσαλίνας και
Βρουγχίλδης. Το εσώτατο πυρ της
συγκινήσεως διασαλεύοντας. Εγώ
ειμί ο λαπάς για το στομαχάκι τού
έθνους των εφήβων, ο ακονιστής
της διαρκούς σύγκορμης στύσης.
Τού μέσα και τού έξω ο δολοπλόκος.
Εγώ ειμί ο υπέρτατος κριτής των
ακατάσχετων εκκρίσεων. Εγώ ειμί
ο γλωσσοπλάστης της σχισμής,
ο ακαριαίος. Εγώ ειμί η αιμορραγία
τού κατευνασμού των σπλάχνων,
το προκαθήμενο αιματάκι στη σερβιέτα.
Ο ελάσσων ήλιος. Ο πιο σεσημασμένος
των μηδαμινών. Ο πιο οιδιπόδειος της
χαράς. Ο πιο υπονοούμενος της γύμνιας.
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ 