1
Θα κάνουμε καθρέφτη στο τέλος
όπως κάνουμε ταμείο
κι εκεί να δεις ρυτίδα
2
Αχ! πονετικά γκαρσόνια
τροπαιοφόροι αγέρωχοι της συμπόνιας
κάντε μας την τελευταία αποκαθήλωση με ουίσκι
βότκα υποχθόνια και λαγνικό τζίν
μουδιάζοντας τις φλέβες και την ένδοξη ψωλή
πριχού λαλήσει τρείς ο πετεινός
πριχού μας αρνηθεί η νύχτα το ξημέρωμα
3
Δεν την αξίζουμε μπάρμαν την τρικυμία
που λέει κι ο ποιητής Βαρβέρης
ο νεκρός
Αντίθετα απ’ τη λαμπρή κοινωνικότητα, βρίσκει κανείς εδώ στο ερωτικό του τσαρδί μια πεισματάρικη τεμπελιά, που αντιστέκεται χωρίς κανένα λόγο, μόνο για τη χαρά της αντίστασης. Αυτό το γλυκό μούδιασμα και η αποκαθήλωση κάθε έγνοιας στέκει απέναντι στο νου σαν εικόνα καλόκαρδης δικαιοσύνης. Γιατί δικαιοσύνη σημαίνει ισορροπία, εκεί που το υπαρξιακό μεθύσι συναντά τους ανδρείους της ηδονής. Τα δυνατά ποτά και τους δυνατούς εραστές που τα δοκίμασαν. Τα κορμιά που έρχονται να υψωθούν μέσα στη λάσπη. Νυσταλέα σα χελώνες και ευχαριστημένα σα γελάδες που γουργουρίζουν στο απέραντο λιβάδι τους. Κόρες που καθαγιάζουν το σώμα τους ετοιμάζοντας την ιερή υποδοχή. Τη διείσδυση που θα φέρει το σκόρπισμα. Τον άφθαρτο σαρκασμό του ερωτισμού.
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ 