Η Αμερικάνα Φίλη

δεν ξέρω αν
πιο πρωκτικό το λήμμα Θάνατος
ή το σουφλί της μοίρας
πως ξαφνικά όλο χαλβά με μπούκωσες
κι όλα τα περί Ισλανδίας και Κροστάνδης
κι όλα τα μαλθακά χαδάκια σου
τα πήρε πίσω η Μούσα των λυγμών
η Αμερικάνα φίλη
που βλάστησε απ’ το στόμα της οχλοβοή εραστών
κι απ’ το αιδοίο της ξεμπούκαραν
βαρβάτοι καστανάδες
διακορευτές εγγράφων
τσούπες γδυτές
μπρος στις ορέξεις της βαρύτητας
πιο βλοσυρές κι απ’ την υγρή βανίλια
πιο μονορούφι κι απ’ τη Λίντα Λάβλεϊς
πάντα μιγάδα στα καπούλια
πάντα στις ρόγες Παναγιώτα των Αγράφων
πάντα στα χείλη Κρεολή