Ψιθυρίζοντας βρομόλογα

Είμαστε όντα πειθαρχημένα. Ακόμα κι αυτές οι ελάχιστες εκλάμψεις απειθαρχίας περιφέρονται σαν ξεσπάσματα πάνω από το βουλιαγμένο θόλο του τάφου της Κλυταιμνήστρας.

Αν αυτό που διαχωρίζει το ανθρώπινο από το ζωώδες είναι η γλώσσα, αυτό που διαχωρίζει τον πολιτισμό από το απλώς ανθρώπινο είναι η γλωσσική πειθαρχία.

Πειθαρχώ γλωσσικά άρα υπάρχω. Πρόκειται για το παιχνίδι της ηθικής καταπίεσης αλλά και της νεύρωσης και, κατά κάποιον τρόπο, για την άκρως ιδιαίτερη ισορροπία ανάμεσα στη συνειδητή ελευθερία και στην ασυνείδητη καταστολή.

Αρκετά νωρίς η μαμά, ο μπαμπάς, η κοινωνία, οργανώνουν την ομιλία σου το ίδιο διάστημα που σου μαθαίνουν την καθαριότητα και τον έλεγχο των σφιγκτήρων.

Όπως δεν κατουράμε και δεν χέζουμε οπουδήποτε έτσι λοιπόν δεν εκτοξεύουμε βρομόλογα, βρισιές, χυδαιότητες και λοιπά.

Αυτή η φάση γλωσσικής καταπίεσης συγκροτεί μια κόσμια γλώσσα διανθισμένη ίσως, με κάποιες ανατρεπτικές και ανεκτές λέξεις σε στιγμές που η κατσαρόλα βράζει σε δυνατή φωτιά και το καπάκι πρέπει να αφήσει ολίγον ατμό στο σύμπαν για να ξεθυμάνει.

Από το πιπί-κακά αλλά και το ευρύτερο ρεπερτόριο ήχων, λαρυγγισμών, συνηχήσεων, φωνημάτων, περνάμε βιαίως στη σκατολογική φάση. Στην αυθάδεια της παρόρμησης και της ποίησης. Κι όπως ομιλούμε συχνά για πρωκτικό σφιγκτήρα έτσι ομιλούμε και για στοματικό σφιγκτήρα, ο οποίος, όταν η πειθαρχία έχει επιβληθεί, δεν αφήνει να περάσουν βρισιές και αισχρόλογα απ’ το φράχτη των οδόντων.

Η αθυροστομία λοιπόν θα μπορούσε να θεωρηθεί το αντίστοιχο της ακράτειας ούρων ή περιττωμάτων. Λέξεις όπως σαλάμι, μπανάνα, αγγούρι, επιτρέπονται με την κατάλληλη συνωμοτική χαριτωμενιά αλλά η λέξη πούτσος απαγορεύεται.

Μπορεί ευκόλως ένας σοβαρός κύριος γυμνασιάρχης να πει στη γραμματέα του με υπονοούμενη συγκατάβαση για το μεγάλο του κουμπούρι ή το σπουδαίο κλαρίνο του, αλλά θα είναι αισχρός αν βγει έξω απ’ την πολιτική ορθότητα της μεταφοράς και μιλήσει ανενδοίαστα και ξεδιάντροπα για την ψωλή του.

Εντός της οικίας η πορνογραφία επιτρέπεται αφού μπορείς να φωνάξεις τη σύζυγό σου πουτανίστα κι αυτή να αντιχαιρετήσει λέγοντάς σου, Ήρθες καυλιάρη μου! έχω βάλει θερμοσίφωνα.

Βεβαίως οι λέξεις μουνί, κώλος, σκατά, πουτάνα, πούτσος και λοιπά έχουν αρχίσει να προφέρονται δημοσίως. Όμως αυτό που τις κάνει πορνογραφικές είναι το νοηματικό πλαίσιο. Για παράδειγμα η χρήση του ενεργητικού ενεστώτα ή της προστακτικής για να πούμε Έλα να σε γαμήσω! Άνοιξε το μουνί σου! Θέλω να μου χώσεις τον πούτσο σου! Είσαι πολύ καυλιάρα! και λοιπά άλλα, νοηματοδοτεί πονηρή πράξη και καταδικαστέα από τους ταγούς της ηθικής ισορροπίας του εθνοσκατολογικού κατεστημένου.

Στην καρδιά του ο άνθρωπος είναι αγγελικός. Κι όλα τα αγγελικά πλάσματα έχουν δικαίωμα στη βωμολοχία. Δικαίωμα σε μια ποίηση του ανίερου, δηλαδή εναντίον του καταπιεστικά επιβεβλημένου στις αγγελικές καρδούλες και στα καυλωμένα μυαλά. Και στα σκλαβωμένα κορμάκια των απαγορεύσεων.

Δικαίωμα σε μια ποίηση των χυμών κι όχι των στεγνών εξηγητών και των καταθλιπτικών ακαδημαϊκών. Και των βραβευμένων που μας σκοτίζουν τ’ αρχίδια.