Σας αγαπώ ακόμα πιο πολύ στιγμές της εξορίας μου
Έσχατη κυρά μου που δε σου περίσεψε σεξ για μένα
Μα εγώ έχω ακόμα τη γλώσσα σου στο στόμα μου
Και πως γίνεται να σε βλέπω στο καθρεφτάκι μου
Στον ουρανό που σχεδιάζει ο διάβολος της μνήμης
το χνουδάκι σου, που με πάει στους αφρούς σου,
στο λαχάνιασμα, που με πάει την ώρα που ξυρίζομαι
στο φύλο σου, εκεί που ανθεί η λεπτεπίλεπτη λειχία.
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ 