Μεταξύ δυο σημείων

Η ποίηση είναι το θέμα του ποιήματος της ευκλείδειας γεωμετρίας. Όλη η ιστορία του πολιτισμού είναι το ευθύγραμμο τμήμα που ενώνει δυο τυχαία σημεία. Ο συντομότερος δρόμος μεταξύ του Α και του Β.

Χύθηκε αίμα για να κατακτήσουμε το συντομότερο δρόμο μεταξύ δυο πόλεων. Το συντομότερο δρόμο μεταξύ δυο κορμιών.

Οι πατέρες της εκκλησίας διακηρύσσουν πως η οδός του αληθούς χριστιανού είναι η ευθεία.

Αυτοί που φυτεύουν λάχανα λένε πως η ευθεία είναι η καλυτέρα όλων.

Και ο Κικέρων μιλάει για την ευθεία, λέγοντας πως είναι το σύμβολο της ηθικής ευθύτητας.

Κι ο Αρχιμήδης μιλάει για τη συντομότερη γραμμή μεταξύ δυο σημείων.

Ο Νέρων όμως θέλησε να κατακτήσει την απόλυτη ευθύτητα, να συντομεύσει κι άλλο το δρόμο που οδηγεί απ’ τη Ρώμη στις κτήσεις. Έβαλε φωτιά για να κάψει την πραγματικότητα μεταξύ της αρχής και του τέλους.

Έκανε την εξουσία του πληθωρική και ανελέητη κι έπειτα κοιμήθηκε ήσυχος και ακμαίος μέσα στο εξαίσιο σφρίγος της ομορφιάς του.

Λέω στους μαθητές μου ιστορίες για τα άστρα και το ψωμί. Για τον ανθρώπινο κόπο και για τη συντομοτέρα οδό. Μα κάποιος διάολος μέσα μου πάντα αμφιβάλει για την ανωτερότητα της ευθείας. Και με τραβάει απ’ το μανίκι να μου δείξει τον ήλιο και τις ιερές καμπύλες.

Την τεθλασμένη τεμπελιά μεταξύ του Α και του Β. Την περιπέτεια μεταξύ της αρχής και του τέλους.

Την αλητεία που δεν μπορείς να τη γευτείς περπατώντας πάνω στο δρόμο του θεού της ευθείας. Τη γεύση από τόσα χείλη που σε περιμένουν μακριά.

Ο συντομότερος δρόμος είναι ο δρόμος του καθήκοντος, ενώ ο άλλος δρόμος, η τεθλασμένη της περιπλάνησης, είναι ο δρόμος της ονειροπόλησης.

Αν δεν βγεις απ’ τη ευθεία δεν πρόκειται να γνωρίσεις την ομορφιά.

Η ομορφιά βρίσκεται κρυμμένη στα δύσβατα μονοπάτια και στους κακοτράχαλους γκρεμούς, στους δρόμους που μπορεί να μείνεις νηστικός, μα εκεί, πίσω απ’ τους ψηλούς θάμνους, μπορείς να χορτάσεις με τη γύμνια της Ναυσικάς.