Η χυδαιότης υπήρξε το όπιο του λαού.
Είμαι χυδαίος άρα υπάρχω.
Όταν κάνει όνειρα ο πούτσος το μουνί γελά.
Ω αγία ποίηση! η σιωπή με κάνει να υπάρχω.
Ο όχλος μέσα στους χλευασμούς της εξουσίας
χόρευε πάντα το χορό του Δαίμονα και του Θανάτου.
Μάτια μου μυρίζω το μουνάκι σου.
Δώσε άφεση αμαρτιών στη φλύαρη μελαγχολία μου.
Κι εσείς Εραστές με τα πιστά σας δάχτυλα
ψάξτε κάτω απ’ τις φούστες να βρείτε τον ηγέτη σας
ανακαλύψτε το γλυκόπιοτο μουνάκι.
Η έκσταση παρέχει την αφορμή.
Όλα όσα ξέρουν οι πέτρες
άργησαν να τα μάθουν οι άνθρωποι.
Το μουνί είναι δυνατότερο απ’ όλους τους ψηλομύτηδες.
Το μουνί είναι δυνατότερο απ’ όλες τις κυβερνήσεις.
Οι σιχαμένοι κάφροι στάζουν φαρμάκι
όταν βλέπουν να παρεισφρέει στα ποιήματά μου το μουνί.
Μα εγώ το πήρα το μάθημά μου.
Αν δεν κοιμηθείς με το μουνί στο στόμα
δεν θα ξυπνήσεις ποτέ ποιητής.
Το παπαδαριό σκανδαλίζεται απ’ το μουνί.
Απ’ το γυναικωνίτη κάποτε ο Ιησούς
κατούρησε το χριστεπώνυμο ποίμνιο.
Το πεδίο μάχης είναι ένα μαδημένο μουνί.
Οι στρατιώτες πέφτουν πάντα στους λάκκους
που τους έβαλαν να σκάψουν οι κεφαλαιοκράτες.
Ω μουνότριχες! έχετε διαλέξει τα ανάκτορά σας με σοφία.
Ξανθές ή πορφυρές
Μελαχρινές και ατίθασες
Η ψυχή μου πέρα από κάθε πίστη
αναμοχλεύει τις λεπτές απολαύσεις.
Υπάρχει άραγε τίποτε καλύτερο
απ’ το να ξυπνάς με τις μουνότριχες στο στόμα;
Οι ξενέρωτοι λογοτέχνες δεν αγαπούν το γλειφομούνι.
Οι ξενέρωτοι λογοτέχνες κυνηγούν τα βραβεία.
Οι νεαρές ποιήτριες δεν αγαπούν το μουνί τους.
Γράφουν αντρικά ποιήματα.
Η ελληνική ερωτική ποίηση ξοδεύεται σε νοσταλγίες.
Οι ποιητές μας προσπαθώντας να γίνουν καταραμένοι
εγίναν αντιερωτικοί.
Ούτε μια μουνότριχα δε θα βρεις
στις μαγαρισμένες ανθολογίες.
Κι ο Αχιλλέας όταν του άρπαξαν απ’ τη σκηνή του
την αιχμάλωτη καλλονή
κράτησε για ενθύμιο μερικές μουνότριχες.
Βρισηίδα καλλιπάρηον και λοιπά και λοιπά.
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ 