Ένας πονεμένος άνθρωπος πλανιέται στον πονεμένο τόπο. Γύρω του δόλος και αυτοσαρκασμός.
Οι κατακτητές αισθάνονται νικημένοι απ’ την κατάκτησή τους.
Οι ερωτευμένοι αποφεύγουν τους ερωμένους τους.
Οι φιλάργυροι κάνουν την ανέχεια σύμβολο του πλούτου τους.
Οι δοξασμένοι καταθλίβονται απ’ την ίδια τους τη σιωπή.
Οι εραστές της ελευθερίας ξαναγυρνούν στη φυλακή.
Κι ο πονεμένος άνθρωπος πλανιέται στον πονεμένο τόπο.
Παράθεμα: EverLast… « απέραντο γαλάζιο