Ο Ουνγαρέττι ανάβει το τσιμπούκι του
Και γράφει ένα ποίημα για το θάνατο
Ερμητικά ανοιχτός
Σαν τον ήλιο που ξαπλώνει στη σαλιάρα του βρέφους
Από αρχαιοτάτων χρόνων γράφοντας όπως τόσοι άλλοι
Κουρδίζοντας τη μακάβρια αρμονία
Μ’ ένα τέχνασμα προσπερνώντας το μύθο της νιότης του
Μες στο υγρό απομεσήμερο της Τοσκάνης