Ισχνοί άντρες κουβαλούν στους ώμους τους τις βασίλισσες. Οι αδένες τους γεμάτοι αιρετικά όνειρα και τα φαλλικά τους κοντάρια στραμμένα σε ανεμόμυλους που γυρνούν αντικατοπτρίζοντας τις σκληρές σκιές τους στις άκρες των σκοτεινών αγρών. Τα σώματα πεθαίνουν, όμως η ομορφιά τους ζει. Η μουσική των παρθένων αγγίζει τις έκφυλες χορδές του εμπορικού πνεύματος που αποκαθήλωσε τον έρωτα. Όλα τα δάχτυλά τους πάνω στα πλήκτρα, έτοιμα να σφάξουν τον πιο λεβέντη κόκορα που λάλησε πριν τους οργασμούς.
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ 