Κάνει κόλπα ο κόλπος
Συσπάται
Είναι δόκανο για φεγγάρια
Τον Évariste Galois τον καταβρόχθισε ο κόλπος μιανής
Όλοι άκουσαν κάποτε το σφυγμό του
Τα μανιτάρια που φύτρωσαν στους γκρεμούς
Είδαν
Τις ορειχάλκινες οπές του να περιμένουν τα τσοπανόσκυλα
Τους νεωκόρους με τα δάχτυλα να σκαρφαλώνουν στα κοριτσάκια
Τις χούφτες μετά τη σφαγή να στάζουν κόλλυβο
Ξέρει ο κόλπος τι εστί Ραούλ
Τι εστί αιμμοραγία
Ξέρει απταίστως τα ελληνικά της ηδονής όταν
γυαλίζει η κλειτορίς σαν νεογέννητο λιθρίνι
Day: 9 Φεβρουαρίου, 2019
Ο αρχαίος ύπνος
Αγρίεψε το ακροατήριο Είπα στη φλόγα: φυλάξου
έρχεται κατά πάνω σου το προπάνιο
Τα σημεία στίξης ένα-ένα
μπηγμένα σα σουγιάδες στην κοιλιά
Το ποίημα στα τέσσερα
Οι μαστοί πάνω στο στρώμα
Τραβάει ο έρωτας κουπί
Και ταλανίζεται
Ολούθε σπέρματα στα μονοπάτια
Οι Χίλιοι Οργασμοί Της Ποίησης, 68-73
68
Η καλαισθησία είναι η νόσος του αστικού ρομαντισμού. Μπόλικη χλαπάτσα κυκλοφορεί στις εταιρείες λογοτεχνών. Εκεί όπου βασιλεύει ο εκφυλισμένος ελληνοκεντρισμός της γενιάς του τριάντα. Εκεί που η καλαισθησία πιάνει δέκα και η τέχνη μηδέν.
69
Δεν πρέπει να επιτρέπεις στους πεθαμένους να είναι περισσότερο ζωντανοί απ’ τους ζωντανούς. Να θαυμάζεις όσο χρειάζεται κι όσο νιώθεις κι όχι όσο σου επιβάλει η συντεχνία. Η συντεχνία έχει ανάγκη έναν σαγηνευμένο όχλο κι όχι έναν καυλωμένο θεατή.
70
Η μόνη πίστη που αναγνωρίζει ένας ποιητής είναι η πίστη στη ζωή. Κι αν χαθεί αυτή η πίστη ψάχνεις να βρεις αυτό που έχασες στα προσπέκτους των θεών.
71
Το βάθος της σκέψεώς μου δεν μεταφράζεται. Και κάνω σκέψεις που δε μαντεύονται. Και προτιμώ τη μεγαλοφυΐα των μηδαμινών απ’ την ευσπλαχνία των αρίστων. Κι αποφεύγω την ευτυχία για μη μου την κλέψουν οι κακές γλώσσες.
72
Ο έρωτας για την τέχνη είναι ο μεγαλύτερος έρωτας. Κι αυτό είναι η αδυναμία μου. Μα ο έρωτας για τον έρωτα είναι ο πιο μεγάλος μου έρωτας. Κι αυτό είναι η μεγάλη μου αδυναμία. Μα ο έρωτας για τη γυναίκα είναι ο πιο σπουδαίος μου έρωτας. Κι αυτό είναι σίγουρα η πιο ανεξιχνίαστη δύναμή μου. Αυτήν που ψάχνουν οι πυρηνικοί επιστήμονες στην Ελβετία. Αυτήν που δεν μπορούν να κλείσουν σε κλουβί οι γραφειοκράτες. Αυτήν που πάνω στον αφαλό της ξεσπά.
73
Αγαπητό λαίμαργο κοινό, δεν υπάρχει κατά προσέγγιση πάθος.