Σήμερα είναι Κυριακή. Το επάνω μέρος του αιδοίου μάς καλεί να το επισκεφτούμε. Το ακρόκλωνο θέλει να σαλέψει μες στα νέφη και στα λαμπρά παλάτια και στους άχραντους ναούς.
Θα δεις όλους τους θεατρίνους, που ήσαν όλοι πνεύματα κάποτε, να σαλεύουν, και, μια θεσπέσια θερμότης κυανή να τυλίγει τα μικρά χείλη.
Δότρια εν κινήσει, περικυκλωμένη από ηδονή σαν ένα πυρ. Μες στις σκιές διευθύνεται καλύτερα κι από σκιά.
Η θωπεία της κλειτορίδος είναι τέχνη όμοια με την τέχνη της τοξοβολίας για τον τοξότη του ζεν. Ο μόνος τρόπος να πετύχεις το στόχο είναι να τον ξεχάσεις. Να βγεις απ’ το φόβο και να πιστέψεις στο θνητό σου εαυτό.
Ανάμεσά μας υπάρχουν κάθε λογής φονιάδες που έχουν αποξηράνει τους πόθους τους, ανήμποροι να επικοινωνήσουν με το Άλλο σώμα παρά μονάχα χύνοντας το αίμα του.
Απ’ τη μια ο εξαγιασμός της ερωτικής πράξης κι απ’ την άλλη ο δρόμος για την κόλαση.
Εργαλεία ολέθρου αδιανόητα. Ο πελώριος όλισβος της κυριαρχίας μέσα στην αρένα του θεάματος. Μαγαρισμένο γαμήσι σημαίνει μαγαρισμένο ψωμί. Μα η κλειτορίς έχει φωλιάσει εκεί, κάτω απ’ το κάλυμμα που σχηματίζουν τα μικρά χείλη του αιδοίου.
Όλα τα σεξουαλικά εγχειρίδια αφιερώνουν πολλές σελίδες στη λεπτή τέχνη του χειρισμού της. Μα η κλειρορίδα έχει για οδηγό τον πιο σοφό μηχανοδηγό. Ο εραστής, όσο αδέξιος ή αχόρταγος κι αν είναι, θέλει μόνο να την ευχαριστήσει.
Ολόκληρη η γυναίκα τρυπώνει μες στο ελάχιστο λεπτοφυές παραλήρημα της κλειτορίδας και μόνο το δάχτυλο αυτού που ακούει τη μουσική της μπορεί να τη βρεί.
Άγρια και αγνή. Πελεκημένη για όλους. Πάνω απ’ το επιλήσμον στόμα του λόγου της ηδονής. Ένας θυρεός ελευθεροφροσύνης, ένα φλέγον αστραποβόλημα. Μια γέφυρα ζώσα.
Η εικόνα και η ηχώ της αντανάκλασης μιας ατέρμονης γέννησης. Έτσι, που, κερδίζει μια στιγμή αιωνιότητας, για να μην αμφιβάλει ποτέ οτι διαρκεί.
Δεν σκέφτεται πως κι αυτή καθεύδει μες στις πικρές νύχτες και τα ωχρά έρημα ύδατα, διασχίζοντας τις αναπότρεπτες σκωρίες του βίου.
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ 