98
Παίζω μαζί σου ποιητικό κρυφτό αναγνώστη. Κι εσύ κορμάκι που θα με διαβάζεις σε χίλια χρόνια και θα νιώθεις από μένα τον οίστρο του μηχανοδηγού που πάει καταπάνω στις γυμνές χαράδρες. Κι εσύ κορμάκι που θα με διαβάζεις θα με νιώσεις κι ας πέρασαν τόσες στιγμές και τόση ποίηση άλλων ανάμεσά μας. Και τόσοι πόλεμοι και τόσες φιλονικίες. Και τόσοι πρόστυχοι εμπειρογνώμονες ευχαρίστησης. Και τόσοι επιστήμονες-φλογοβόλα για να συγκολλήσουν τις στιγμές.
99
Διαδώστε το. Πως δεν υπάρχει ψυχή. Πως μονάχα τα κομμουνιστικά μανιφέστα μας ανοίγουν τις πόρτες. Πως μονάχα απ’ την μανούλα στην ερωμένη, κι απ’ την ερωμένη στο χάος. Από μήτρα σε μήτρα. Εμείς τα δυνατά μυαλά των σεισμικών δονήσεων. Οι καλλιτέχνες βίου ανθόσπαρτου από αποτυχίες.
100
Η ποίηση είναι γυμνή μπροστά μου και την τρώω με το βλέμμα.
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ 