Να, ιδού, οι απαρχές του σχίσματος
οι ασκητές που αλείφουν δίψα την ψωλή τους
Ω! από την τύρφη αναδύθηκε ο γοφός σου οικουμένη
Κι εσείς
ξεχάστε πια το θάνατο και τους εσταυρωμένους
Περνώ κάτω απ’ τα σπίτια σας
παμπόνηρος ζητιάνος
με ξέρουν δα τα κιλοτάκια σας, κορίτσια
κι οι αιμοβόροι δαίμονες
Στα δεκαοχτώ με αποκήρυξε η μανούλα -ισοβίως-
όμως, το ποινικό μητρώο μου λευκότατο σαν κρίνος
και γράφω τώρα ο μαντράχαλος
ωδές
για την πλουτοκρατία των σπασμών σας
τες ηδονές στα κραταιά τσιμέντα
Νους υγιής εν σώματι λυγρώ
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ 