Ωραίο λευκό φόρεμα δίπλα σε μια συλλογισμένη νυχτικιά
Η δύναμη του παραμιλητού της λογιότητος
Εφάγαν περγαμόντο τα κορίτσια
Αμύγδαλα και τρίχες απ’ το μούσι του φωτογράφου
Χορτασμένες απ’ αυτόν τον πεθαμό της ποίησης
Νηφάλιες όσο γίνεται
Χωρίς τίποτε αξιοσημείωτα άσχημο
Τόσο ερωτιάρες που θα μπορούσαν να κάνουν
Ένα επικό πλακομούνι
Ένα γλυκό γαμήσι πάνω στη βελέντζα με τα ποιήματα
Να κλάψουν σαν δυο παλαβές λεσβίες
Πάνω απ’ την τρύπα του καμπινέ
Αγάπα με να γράψει η μια στο κορμί της άλλης
Γλιστρώντας απ’ τη ματαιοδοξία στην κατάνυξη
Τρίβοντας σα λυσσασμένες γάτες τα βυζιά τους
Να δουν οι Φράγκοι τι εστί πολιτισμός
Τι εστί ισχύς εν αχρηστία
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ 