Dans les rues

Hanns Eisler: Suite per orchestra n.5 op.34 «Dans les rues» (1934)

 

Τα αυτιά δεν χρειάζονται μεταφραστή για να ακούσουν αυτό που τα σαγηνεύει. Η μουσική είναι ο κόλαφος των αισθήσεων. Ήχοι που λάμπουν και αναφλέγονται και τρέχει το αίμα της έμπνευσης ανάμεσα στον έρωτα και το ερώτημά του.

Στο χέρι που βγάζει ακόμα μια φλέβα πάνω στα πλήκτρα και στις χορδές, στο λαρύγγι που ξανακολλά το σύμπαν με την ουρά του και τα κύτταρα με την ηλεκτροπληξία της ομορφιάς και της σαγήνης.

Μέσα στα απότομα φαράγγια και στους βάλτους με τις μύγες, κάτω απ’ τη φλούδα του δέντρου και μέσα στο ζουμί του πετεινού αρχίζει να ακούγεται ο ανθρώπινος λυγμός.

Ερωτικός μες στην αυθαιρεσία του αφού γεννιέται για να αρέσει και τραγικός μέσα στο παραλήρημά του αφού νιώθει το θάνατο γύρω του να του δίνει τη σκυτάλη της αλήθειας.

Ο ανθρώπινος λυγμός έγινε η μουσική της ανακτημένης φύσης.

Το ένστικτο που έσπασε το πύον του πάνω στην εμπειρία αφήνοντας τις αισθήσεις έρμαια της φαντασίας.

Η μουσική είναι η παγκόσμια πλεκτάνη της ερωτικής ανθρώπινης φύσης, χωρίς πατρίδα και χωρίς θεό. Μια δικαίωση των παραδείσων μέσα στην κόλαση των κολάσεων.