Οι αστοί για να μπορούν να γαμησιολογούν ελευθέρως ανακάλυψαν την ψυχανάλυση και την πολιτική ορθότητα.
Το δράμα της αγαμίας τους παίζεται με λόγια, λέξεις, εξομολόγηση, υστερία.
Ο αστός είναι ιδιοκτήτης της δόξας, του χρήματος και του σεξ. Είναι μέλος της Λέσχης των πιοτήδων σπέρματος και θαμώνας των σωφρονιστηρίων οργασμού.
Ο αστός μπορεί να τέμνει όλους τους χώρους γιατί του ανήκουν. Απ’ τα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων όπου μοιράζει γάλα και μπισκότα μέχρι τους καθεδρικούς ναούς της Ευρώπης και τα μπουρδέλα με σκύλους του Αμστελόδαμου.
Το Πατρίς Θρησκεία οικογένεια είναι το βιάγκρα που τον βοηθά να είναι αστός και όχι μικροαστός ή πλέμπα.
Ο αστός στηρίζεται στην αγωνία του μικροαστού και της πλέμπας να κυβερνήσουν. Να γίνουν εξουσία. Να φύγουν απ’ το χωριό τους ή το άθλιο διαμέρισμά τους και να σκαρφαλώσουν στα πάνσεπτα δώματα της εξουσίας.
Το πολιτικό προσωπικό ήταν, είναι και θα είναι πάντα, το κομμάτι αυτό της αγέλης που μπορεί πρόθυμα να την καταδυναστεύει και να τη χειρίζεται ως σπλάχνο των σπλάχνων της.
Ο χειρισμός της αγέλης έχει βέβαια επιστημονικό πρόσημο. Όλες και όλοι οι υπηρέτες του λαού διαθέτουν βιογραφικά γκαστρωμένα με σπουδές και ανδραγαθήματα.
Οι άριστοι κάνουν μια γυροβολιά στην αγορά κάθε τέσσερα χρόνια και μαζεύουν καλούδια για να φτιάξουν το πολιτικό τους μέλλον.
Οι άριστοι ορκίζονται υποκριτικά σ’ αυτό που δεν πιστεύουν, για να μπορούν να είναι άριστοι, αφού η αριστεία τους είναι προϊόν συναλλαγής με την κατώτερη τάξη των αχρείων και των αχρήστων.
Οι άριστοι είναι αυτοί που κάνουν κονσομασιόν από τηλεοράσεως επιδεικνύοντας ως χάρισμα πρωτίστως τη φλυαρία τους. Επιδεικνύοντας το στοματικό στάδιο ως δείγμα πολιτικού πολιτισμού-βλέπε αστικά κόμματα-και όχι το πρωκτικό ως δείγμα βαρβαρότητας-βλέπε ακροδεξιά κόμματα-.
Επειδή η κακαδημία, το κολούμπια, η Οξφόρδη, η άθενς βόις ξέρουν να παίζουν ρακέτες με τα γούστα και τις επιλογές της πλέμπας, και ξέρουν να μοιράζουν τις πάσες απ’ τον Αμβρόσιο στον Τζήμερο κι απ’ τον Μητσοτάκη στο Βενιζέλο, μπορούν και ρυθμίζουν τη θεσμική παντοκρατορία του κεφαλαίου.
Μπορούν και διαχειρίζονται τις κρίσεις, άρα τον πανικό του λαού απέναντι στην ελευθερία.
Κυράτσες και θλιβεροί τύποι με τα λαμέ φορέματά τους περιμένουν τους παπάδες να τους ευλογήσουν με το κλύσμα της θείας φώτισης.
Να πάρουν κι αυτοί για λίγο το χρίσμα του εξουσιαστή, εγκεκριμένο απ’ το μεγαλοδύναμο, για να κάνουν το θαύμα τους, να σώσουν τον ελληνισμό και τη χριστιανοσύνη.
Με κρατικά πάντα λεφτά είναι έτοιμοι να βοηθήσουν τον δημιουργικό ιδιώτη να τσιμεντάρει δάση, χαράδρες και βουνά.
Να φέρει ανάπτυξη στους βυθούς ρουφώντας με τα γεωτρύπανά του όλους τους ευλογημένους υδρογονάνθρακες που θα τροφοδοτούν με ενέργεια τον κόσμο του Όλοι μαζί μπορούμε. Τον κόσμο της δημιουργίας και της ανάπτυξης που εργάζεται απ’ τα χαράματα έως τα βαθειά μεσάνυχτα.
Τον κόσμο που θέλει τον αστυνόμο στην κωλοτρυπίδα του για να ελέγχει τις πορδές του.
Τον κόσμο που θέλει ψυχολόγο για να ρυθμίζει τις κάβλες του.
Τον κόσμο που περιμένει τον αυτοκράτορα με την πορφυρή του τήβεννο και τη χρυσή αλυσίδα που κρατά ένα τυφλό ξεδοντιασμένο λιοντάρι, σαν χοιροβοσκός που φωνάζει στα γουρούνια του, τους ψηφοφόρους του, να έρθουν να παραλάβουν τα ρουσφέτια τους.
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ 