Να πως με θες τυφλό σαν αιμοβόρο άντρα
Να πως με θες τσιμπούρι στο βρεγμένο σου αγρό
Να πως με θες
νύχτα στη νύχτα των χωρίς έρωτα νυχτών σου
Να πως με θες
να αφρίζω σαν σαπούνι στα πνευμόνια των νεκρών σου ασπασμών
Να πως με θες
μνημείο ανατριχίλας και χυσιάς
την πρώτη νύχτα γάμου
Να πως με θες χωριάταρο επιβήτορα
Να πως με θες ωρομίσθιο κρετίνο οργασμών
Να πως με θες εσταυρωμένο να τινάζομαι
επάνω στους πιστούς λυγμούς
Να πως με θες
να σβήνω ο άπειρος στο τεντωμένο σου μηδέν