Αντί στεφάνου και πρωινής βροχής

Τσουράπια φόρεσαν στον ουρανό οι ονειροπόλοι
Η γλώσσα μια σπλήνα των φιλοφρονήσεων
Αχ, και το ένα μου αρχίδι θα έδινα για μισό μουνί
όπως το ένα της νεφρό για μια αγκαλιά μαζί μου
θα έδινε η ποίησις
που φύτρωσε σαν κρεατοελιά
εις το παμφάγο κάλλος της φθοράς
εις το παμφάγο κάλος της αβύσσου
ω! ήλιε της Ελλάδος, όλο ηθική και δόγμα
όλο προφητείες και κανιβαλισμό
μου κόστισες πολλές χυσιές
θανάσιμες
πολλές αιωνιότητες μαζί ενταφιασμένες