βεβαίως άχαλος είναι ο αποκρουστικός, αυτός που δεν τρώγεται, ο αχώνευτος, ο φανατικός χριστιανός που πάσχει από αχαλοσύνη, δηλαδή από λαιμαργία, ο πατριώτης που κατηγορεί τους μουλάδες ενώ ο ίδιος είναι θλιβερή λέρα, πηγαίνει στο Όρος του το άγιο και αμόλυντο, το κουραδοσφυγμένο, τον Άθω, τη χερσόνησο που δεν δέχεται μουνιά και αίμα περιόδου, στο περιβόλι μιας γυναίκας που δεν δέχεται τις γυναίκες, εκεί όπου ευτυχώς δεν έχει πουτάνες αφροδίτες και αφροδίσια, αχαρνοελένες, καριόλες, ξεκωλιάρες, εκεί που πάνε τα αρσενικά για ησυχία, περισυλλογή, προσευχή εξομολόγηση, μακριά απ’ τις επιμολύνσεις τα βυζάκια τους κώλους τους αφαλούς, εκεί όπου ξαποσταίνουν οι πατριάρχες, ο πούτιν, ο κάρολος, οι βασιλιάδες και οι τσάροι