
Ετούτη η είδηση δεν έχει πια καμιά σημασία. Οι φάτνες στις πλατείες με τον πλαστικό Ιησού μονάχα , τα λαμπερά αρχιδάκια των δημάρχων, οι μάσκες οι διπλές και οι μασκαράδες οι διπλωμάτες ωραίοι αποτρόπαιοι μάγοι εξοφλούν το αντίτιμο της δημόσιας ευτυχίας που είναι ακριβώς η ατομική ήττα και η προσωπική συμφορά.
Ναυάγια του μικροαστικού ολέθρου, γιορτές με νεκρούς, με κόβιντ, με εμβόλια, όλα μέσα στον ταξικό κουβά, και τα πραγματικά ναυάγια που δεν είναι ναυάγια αλλά εγκλήματα, στο Αιγαίο πέλαγος και σε όλα τα πελάγη, αδέκαστα από την κρίση του νοικοκύρη που γεμίζει το μουνί της γαλοπούλας του.
Αδέκαστα απ΄τους υπερόπτες με τη θετική σκέψη, τους φεντεραλιστές της καλοζωίας και της αγάπης που χαρίζεται ως χαρτονόμισμα στο χαμόγελο του παιδιού.
Δεν είναι ναυάγια απελπισμένων αγγλογάλλων συνταξιούχων που κάνουν την τελευταία τους βόλτα στις αποικίες, φωτογραφίζοντας το γραφικό έρεβος των ιθαγενών. Απολαμβάνοντας την καλή κουζίνα που κρύβει πίσω της πακιστανούς σύριους αφγανούς που γλίτωσαν τον πνιγμό και κατάφεραν να βρουν μια θέση στο ευαγές κάτεργο.
Δεν είναι ναυάγια λογοτεχνικά της νηφάλιας λογικής. Είναι δολοφονίες. Είναι εκτελέσεις. Τέτοιες που όταν συμβαίνουν μας εκπαίδευσαν να κοιτάμε αλλού. Τέτοιες που ορίζουν την κοινωνική ευημερία ως αχώριστη συντρόφισσα των πολέμων, της τεχνολογίας, του ρομποτισμού του ανθρώπου, του ήπιου ολοκληρωτισμού που φουσκώνει σαν μπαλόνι μέχρι να σκάσει και να μας αποτελειώσει αφού όλοι μαζί μπορούμε.
Να ιδού πάλι και ξανά, σκάφος με 88 πρόσφυγες από την Συρία και την Παλαιστίνη βυθίστηκε 5 μίλια βόρεια της Πάρου και όλοι οι άνθρωποι έπεσαν στο νερό.
Μην απορήσουμε πάλι που δεν είχαμε live ανταπόκριση στα δελτία και δακρύβρεχτες ανακοινώσεις. Που δεν το κάλυψε ο σκάι και δεν το σχολίασε ο μπογδάνος. Απλώς δεν ήταν λευκοί ευρωπαίοι τουρίστες με ζεστά ευρά αλλά ταλαίπωροι μελαψοί μελλοθάνατοι.
Μέχρι στιγμής, 16 νεκροί (12 άνδρες, 3 γυναίκες και ένα βρέφος), 63 διασωθέντες, ενώ 9 άνθρωποι αγνοούνται ακόμα.
Αυτή ήταν η πιο αιματηρή εβδομάδα στο Αιγαίο εδώ και χρόνια. Αυτά ήταν τα φετινά άγια Χριστούγεννα που προσμέναν με χαρά οι χριστιανοί.
Συνολικά, 3 ναυάγια σε 3 μέρες. 31 νεκροί ~45 αγνοούμενοι.
Αυτό σημαίνει «μείωση των αφίξεων» και «αποτελεσματική μεταναστευτική πολιτική».
Αυτό σημαίνει μαστουρωμένη ελληνική κοινωνία, εκφυλισμένη, δεξιοκρατούμενη, ψευδοεξεγερμένη, έρμαιο της παπαδοκρατίας και των κηφήνων ευεργετών της, έρμαιο μιας τσογλανοπαρέας εφοπλιστών βιομηχάνων και κακούργων, υπέρμαχων του ανταγωνισμού, του πλέον νόμιμου βιασμού.