Περί Νέκρας

Αποτέλεσμα εικόνας για erotica art kolage white

Είναι αυτό που μας σπρώχνει πάντα να ανοίξουμε την πόρτα στα φαντάσματα.

Να ευπρεπίσουμε με λογοτεχνικούς εξαγνισμούς όλες τις παράξενες χημικές ουσίες που βράζουν μέσα μας.

Έχουμε αναλάβει τη διεκπεραίωση μιας τρέλας, την ενσάρκωση ενός θεού που παραμερίζει την ιερότητα για να δώσει χώρο στην έσχατη πτώση, δηλαδή στην απόλυτη αθωότητα.

Η αγάπη του ρομαντισμού για τα ερείπια που μας σερβίρει κάθε τόσο ο εμπορικός ουμανισμός της αγοράς, δεν είναι παρά συμπτώματα καλλιτεχνικής παρακμής, οι τελευταίες ηρωικές απόπειρες να απελευθερωθεί ο άνθρωπος απ’ τα δεσμά της ιστορίας.

Να γίνει το μαγνητόφωνο ενός ερωτικού μυστικισμού, υποβάλλοντας το θνητό σώμα σε μια ζωώδη τρέλα, σε μια μανία που επιταχύνει τον ηδονικό σπασμό των πλασμάτων, άλλοτε βυθίζοντάς τα στην ομίχλη της άγνοιάς τους κι άλλοτε χαρίζοντάς τους τη διαύγεια της κατανόησης.

Ανθρώπινα όντα και λουλούδια έχουν την ίδια προοπτική, την ίδια τύχη, αποδεικνύοντας πως ούτε η λογική, ούτε η ποίηση, είναι απαραίτητο να αληθεύουν.

Παρά μόνο η ανάγκη για νερό, όπως η πράξη βίας του βαπτίσματος που δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια υπόσχεση αναγέννησης.

Μιαν ακανόνιστη αναταραχή των πνευμάτων που ζωντανεύει τη φυσική θερμότητα αποζητώντας την ερωτική επαφή και την έσχατη δόνηση.

Τη βίαιη εισβολή μέσα στον άλλο και τη γοητευτική μανία που αφήνει στον ύπνο του έρωτα η τερατωδία της αγάπης.

Όλοι οι νόμοι της κίνησης οδηγούν στη σύγκρουση. Στον κλονισμό της ακινησίας, της πιο επικίνδυνης αρρώστιας.

Στο ξεπάστρεμα της νέκρας που μας επιβάλει η ακαδημία, η χωροφυλακή των βεβαιοτήτων που δεν αφήνει το παραλήρημα ελεύθερο να διαταράξει τη διαλεκτική της φαντασίας.

Τη διαλεκτική των υγρών που υπακούν στους νόμους της βαρύτητας, αναγνωρίζοντας τη χρησιμότητα της αγίας αποσυνάγωγης τρύπας, που τη γεμίζουν όλα τα ανίερα ζουμιά του απόκληρου εαυτού.

Αμανές για τον πόθο και την τύχη

Αποτέλεσμα εικόνας για erotica art kolage white

Κανείς δεν με ρωτά στο δρόμο
για την αυτόματη γραφή
το ντελίριο που παθαίνω
ως διάδοχος του νταντά

τις νύχτες που ρέουν οι νεκροί
απ’ τους λόφους κοντά στον
Ουρούαμ ποταμό με τα μικρά
χορτοφάγα θηλαστικά

που γλείφουν το αίμα της περιόδου
και ξεδιψούν οι Κάτω Κόσμοι
με λέξεις της φαλλοκρατίας
υπέργηρες στο περήφανο κενό

του πόθου που τις ποθεί ολόσωμες
παθιασμένες χωρίς μάταιες ελπίδες
απ’ το λαό για το λαό κόβοντας
με την κόσα τις τριχούλες της ήβης

το πρωτοστάλαγμα αφήνοντας
στις γλυπτές ωοθήκες με τα
ασημένια χείλη φρουρούς μπροστά
στις κακόφημες στύσεις

Η τέχνη της ηδονής στο συμβούλιο της επικρατείας των γερόντων

Αποτέλεσμα εικόνας για kolaz erotica fire

Η λέξη φτιάχνω και η λέξη δημιουργώ διατηρούν πάντα το φόβο της παγερής επίδρασης του ορθού λόγου στο συναίσθημα. Φτιάχνουμε και δημιουργούμε απλωμένοι απεριόριστα σ’ ένα είδος χώρου της ανησυχίας. Το πνεύμα που μπορεί να φτάσει μέχρι το θάνατο, περνώντας απ’ τα ιερά σκατά της παράδοσης, γίνεται ο καταπέλτης των ηθικολόγων που θεωρούν την καλλιτεχνική τρέλα σαν τη δίκαιη τιμωρία του πάθους. Όλες οι ζωηρές συγκινήσεις προκαλούν το τράνταγμα της νευρικής ίνας. Η λύπη, η οργή, ο τρόμος, ξοδεύονται αλόγιστα κάτω απ’ την επίδραση της δικιάς τους βίας. Κι όπως η ψυχή είναι μια μελαγχολική ποντικοπαγίδα του λόγου των πλασμάτων που αδυνατούν να δουν το όλον, έτσι και το πνεύμα είναι από κοφτερό γυαλί, που χαράσσει κάθε φορά πάνω στην αυθαιρεσία της φαντασίας το μυξιάρικο δράμα του, ως αντίστιξη στα ανίερα σωματικά υγρά. Στη ροή, την μόνη πραγματικότητα. Στο πρόσωπο που φαίνεται σμιλεμένο απ’ το μεγάλο ποτάμι της τρέλας. Της μανίας για μιαν άλλη ζωή, ανάποδης, που δυναμιτίζει τα θεοσκότεινα λημέρια της υποταγής και του καθήκοντος, φτιάχνοντας έναν ουτοπικό δαίμονα σκορπισμένο μες στην ένοχη αθωότητα των ενστίκτων του ζώου που κρύβουμε μέσα μας.

Η Μήδεια των Αθηνών

Image result for kolaz erotica fire

Η Μήδεια των Αθηνών
μοιράζει μύδια βραστά
στους αστέγους ταΐζει
τα περιστέρια της οδού

Πειραιώς μουντζουρώνει
τα γκράφιτι του αλλόφρονος
πληθυσμού που τρέχει
να βγάλει ευρώ δολάρια ρούβλια

ξύγκι απ’ τη μύγα γέννημα
θρέμμα αρχαίων δαιμόνων
σουλτάνων που έγδυναν
τα κορίτσια στον Παρθενώνα

γερμανών φιλελλήνων τανάλιες
που έβγαζαν δόντια ιθαγενών
για να τα κάνουν κολιέ και ξόανα
τον καιρό της ηλεκτροπληξίας

ξορκίζοντας με σπαρταριστά
ανθρώπινα μέλη τον κακό οργασμό
την ανεργία τα ωραία σέξι
μάγουλα της αχρείας αρείας φυλής

που τα πήρε σβάρνα ο λυρισμός της υπεραξίας

Στέγη Γαμάτων και Τεκνών

Αποτέλεσμα εικόνας για kolaz build erotica

Στέγες και μέγαρα της πιο ανελέητης απληστίας
Εισιτήρια για τον ευκλεή παράδεισο της μνήμης
Άνευ επικουρίας οργασμοί σεξένες χώρες
Κατακτητές ωνάσηδες όλων των καθεστώτων
Ο άγνωστος θεός ο άγνωστος άγιος σκύλος
Οι εργάτες καταβροχθίζουν οιδιπόδεια ωσάν
τους μπακλαβάδες
Οι οπαδοί ερμαφρόδιτοι υβριστές ορμούν στις Βαβυλώνες
Έτσι γαμούν οι ανέραστοι βρίζοντας τα μουνιά μας
Έτσι γαμούν οι πεθαμένοι εφοπλιστές την τρυφερότητά μας

Σεμινάριο ερωτικής ηθικής

Αποτέλεσμα εικόνας για kolaz nude erotica art

Δείξε αυτό που δεν φαίνεται
Τους γυμνούς ποιητές και τις γυμνές ποιήτριες
να βγάζουν λόγο για τη γύμνια που ανήκει σε όλους
Να χτυπούν τις καμπάνες και να τρέχουν τα σάλια τους
Να θριαμβεύουν τα γλωσσίδια και οι Επικούρειοι
Ο ύπνος να τρελαίνει τα ανέγγιχτα χείλη
Η λαγνεία να σκάβει ξανά και ξανά το μηδέν
Δείξε την πρόστυχη διαλεκτική της φθοράς
καθώς λήγουν οι κρέμες νυκτός
κι οι καρδούλες αποκοιμούνται χορτασμένες
λοιμούς και φθορές

Μύγες Δεκεμβρίου

Αποτέλεσμα εικόνας για art kolaj erotica war love"

Σε προσκαλώ να φάμε μεζέδες λουκούμια
να πιούμε κρύο νερό
Αδημοσίευτους στίχους να διαβάσουμε
Για τού Ρεμπώ την ορθοστασία απ’ το βάρος των δαιμόνων
Για τη μαμά που αγοράζει κρέμες στα Body shop

Σε προσκαλώ θεάνθρωπε λετριστή
να γνωρίσεις πόσο θάνατο κρύβουν τα σινεμά
πόση αγάπη οι γάμοι που θα φτάσουν στο έγκλημα

Σε προσκαλώ Δεκέμβρη από μελανιές και κακώσεις
Με τους ματατζήδες και τους Ναζωραίους σου
Με τα νεκρά ορνιθοτροφεία των Μεγάρων σου
Ωραίες πολεμίστρες της παράνοιας

Ω Ελλάς ελλήνων νυμφομανών
Ωραία βρακιά στα σύρματα
στο φέγγος των ανέμων

Σε προσκαλώ νεκράνθεμο στους καμπινέδες του Άρεως
Σε τούτα τα πεδία εδώ
μοσχοβολάει το σπέρμα και το κάτουρο
Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη η ηδονή
Των ισχνών στύσεων η ποίησις
Των οικονομολόγων η φρέσκια ηρωίνη
στα πρωινάδικα

Σε προσκαλώ θανατούλη σκυλόμουτρο
στην υγρή Βηθλεέμ του Αιγαίου
να με δεις να γεννιέμαι νεκρός
Δια παντός αθάνατος και μόνος

Εις την οδό του Σόλωνος 

Αποτέλεσμα εικόνας για art erotica night

Θα παίξουμε πάλι σκάκι νυμφομανίας εις την οδό του Σόλωνος
Η αυγινή κοπέλα θα τρώει τουλούμπα
Θα τρώει Αντίδωρο Σικελιανού σε μια έκδοση τσέπης
Ο Γαλαξίας θα μας εκδίδει φτηνά
Ήδη ο Γαβριήλ βγάζει λεφτά απ’ τα μεταδιδόμενα
-Ψώνια χασισοπότες Ντερτιλήδες
Κυρίες με ονόματα διπλά-
Ο έχων τα βυζία δυο κερδίζει κρατικό βραβείο
Κάστανα βγάζει απ’ τη φωτιά ο Νιώτης
Η ελευθέρα Ελλάς
Της Αθηνούλας η φωνούλα
Ο υγρός Μελιγαλάς
Ο Γαργαλές που γαργαλά
τα πατουσάκια απόστρατων ηδονιστών
Χούντα γλυκιά των χορτασμένων θεατών
Ω Σόλωνος! Υπήρξες μια οδός ντελιβεράδων
Οι τυπογράφοι σου θυμωμένοι ρομαντικοί
Κατά το πλάγιασμα της βροχής οι ποιητές σου
Αγέλαστοι Σεφέρηδες εγγαστρίμυθοι
Έρως ανίκατε και τα λοιπά
Μιας εκκωφαντικής διάλυσης η υγεία

Μανιφέστο της φτηνής βενζίνας

Αποτέλεσμα εικόνας για molotov kolaz art

Οι καραβανάδες είναι πάντα εκτός εποχής.

**
Τα λαίμαργα στομάχια δεν τα φιλά κανείς. Μπορούμε όμως να τα καταβροχθίσουμε. Να τους βάλουμε δυναμίτη. Η μόνη απαρέγκλιτη έντιμη οδός είναι το έγκλημα.

**
Κάνουμε σχέδια πάνω σ’ ένα κομμάτι ατσάλι που ξέμεινε απ’ τον πόλεμο. Ο εμφύλιος είναι η μόνη λύση που φτάνει στην καρδιά σαν μουσική.

**
Κατακτήστε τη νύχτα που κουρνιάζει στο κρεβάτι. Αγαπήστε τις γυναίκες των μπάτσων. Οι αγάπες και η Αγάπη είναι η μεγαλύτερη εκδίκηση μετά το γλειφομούνι.

**
Καυτή επιθυμία. Καυτή πατάτα. Αυτός ο κόκκινος αφρώδης χυμός διαχωρίζει τη γυναίκα απ’ την παρθένα. Κάθε παρθένα είναι μια μικρής διάρκειας ομορφιά. Καμιά μόνιμη ομορφιά όμως δεν είναι παρθένα.

**
Ας εξοντώσουμε τις ελίτ. Ας πριονίσουμε τα ξύλινα τσόκαρα.

**
Ο γάμος είναι το πιο σκληρό μηδενιστικό συμφέρον. Μόνο τα αποφθέγματα των αναρχικών ξεσηκώνουν τον οίστρο της νύφης. Μάρτυρες στο ελληνικό γάμο είναι ο σερ Ροσμπίφ και η μαντάμ Μπριζόλα.

**
Ψάξτε τη μητέρα των πραγμάτων στις αμαρτίες.

**
Η ζωντανή φύση πάντα αιμορραγεί. Μας ωθεί ο μη σκοπός να της βγάλουμε τα μάτια. Να τη βλαστημάμε ως την τελευταία μας στιγμή.

**
Οι θεωρίες μάς κλείνουν τα μάτια και δεν βλέπουμε την ουτοπία. Και στο ανθρωποβόρο ερώτημα απάντησε μόνο ο Λένιν.

**
Οι πατριάρχες και τα πατριαρχία. Τα γαλλικά μπουρδέλα και οι νευρικοί εραστές. Τα εκπαιδευμένα σκυλιά και οι μεσογειακές δίαιτες. Κάθε οργασμός ελαφρύς σαν φελλός.

**
Μόνο η σιωπή θα μας δώσει δίκιο. Και η λάμψη των άστρων. Όχι με τα όπλα. Με τα δόντια. Με τα δόντια θα κόψουμε όλες τις γλώσσες. Υπουργός χωρίς γλώσσα. Παπάς χωρίς γλώσσα. Δάσκαλος χωρίς γλώσσα.

**
Οι κοιλιές που κουβαλάνε τα πορτοφόλια τους δεν χρειάζονται γλώσσα. Κάποτε γύρω απ’ τις πέτρες τα φυτά και τα ζώα άνθιζε το ελβετικό τυρί. Η απορύθμιση όμως της ουσίας, έφερε την αιματηρή ακρίβεια. Ωρολόγια των φουκαράδων. Χωροχρονικός κυνισμός έως κλάσματος χιλιοστού.

**
Από αρνιά γινόμαστε λύκοι και από πρόβατα βοσκοί. Στην πραγματικότητα ηλίθιοι. Η μοναξιά είναι η πιο κοφτερή μορφή ηλιθιότητας.

**
Ο φόβος του θανάτου. Το πιο δυνατό δηλητήριο στο αίμα. Το πιο εκδικητικό μένος της φύσης. Ο δυστυχισμένος Ιησούς χέστηκε πάνω στο σταυρό του.

**
Όλοι οι τρελοί, που έκαψαν στις πλατείες της Ρώμης οι χριστιανοί, όλες οι μάγισσες που κατούρησαν δίπλα στον χοντρό μεθυσμένο Βάκχο πωλούσαν αγκαθωτά στέμματα σε τιμή ευκαιρίας.

**
Μα τώρα πρέπει να δοθούν ξανά οδηγίες. Να μυρίσει κάθε σάρκα τον ίδιο της τον εαυτό. Αιματηρά ωμή να τιναχτεί μπροστά στη ματαιότητα και τη νεκρή φύση. Σφάξτε τους πλούσιους. Το μεγάλο γιορτινό τραπέζι της ανθρωποφαγίας απαιτεί Πάπα στη σχάρα ψητό. Απαιτεί τον ψυχρό ορθολογισμό ρομαντικού πρωτόγονου ποιητή ουρανού και γης, που ξέρει να ανοίγει κοιλιές. Που ξέρει πως οι καλύτεροι μεζέδες είναι οι πατσοκοιλιές των εφοπλιστών και των επισκόπων.

**
Η μόνη δύναμη των παλιανθρώπων είναι η γλώσσα τους. Κόψτε τις γλώσσες των παλιανθρώπων.

**
Πριν μας ανακαλύψουν οι παπάδες ήμασταν ευτυχισμένοι. Πριν μας ανακαλύψουν οι γιατροί ήμασταν υγιείς.

**
Ποτέ πια μετά Χριστόν και ποτέ πια σπαταλημένα χρόνια. Όλες οι νευρώσεις των θηλαστικών τρύπωσαν μες στο μουνί της Βασίλισσας. Ποτέ πια στρατηγοί και μεραρχίες.

**
Η χρυσή εποχή του κομουνισμού θα ξυπνήσει το αιώνιο πνεύμα της ζωής. Κάθε επαναστάτης είναι ένα αθώο αρνί στα δίχτυα του δικαστικού υπαλλήλου.

**
Ας κόψουμε τις γλώσσες των επισκόπων για μια ακόμη φορά.

**
Κάθε στιγμή ερωτικής έκστασης αντισταθμίζεται από εκατονταπλάσια αυτοκτονική αηδία.

**
Κάθε ρομαντισμός κι ένα φίδι στον κόρφο μας. Η ηθική έκβαση του ρομαντισμού δεν μπορεί να αντισταθμίσει τις ασελγείς λεπτομέρειες του βίου μας.

**
Εμείς οι πελάτες της τραγωδίας. Εμείς οι τράγοι. Εμείς οι καταβροχθιστές του τρύγου.

**
Δύστροπα και ανίκανα σκουλήκια, ξέρετε πως το θηλυκό στοιχείο παίζει μείζονα ρόλο. Ξέρετε πως κάθε αγέρωχη καρδιά έχει αχυρένιο αιδοίο. Πως κάθε Βηθλεέμ είναι ιδιοκτησία των φτωχών, που ζέχνουν όπως οι ανάσες των νεκρών βασιλιάδων κι όπως τα γεννητικά όργανα των αρχαίων πεθαμένων θεών που γέννησαν μόνο έναν στείρο φοβισμένο Χριστούλη. Μια Παναγία αγάμητη. Μια πυθία χωρίς τη μαστούρα.

**
Οι λύσσα μας είναι τροχισμένη στα κουζινομάχαιρα της Αμερικής. Πράσινοι Βούδες καταβροχθίζουν εκπτώσεις. Χοντρά παιδιά γαμούν τα βιντεογκέιμ. Γαμούν τη χοντρή μαμά τους. Μάρτυρες ισλαμιστές τα λυπούνται. Τους βάζουν φωτιά με τα σπίρτα του Μωάμεθ. Καίνε αυτά τα τεράστια τερατώδη μυρμήγκια που κουνάνε απειλητικά χέρια και πόδια.

**
Η τηλεόραση είναι η πιο διδακτική μπότα.

**
Δεν χρειαζόμαστε όπλα για να σκοτώσουμε.

**
Παιδιά του λαού οι μετανάστες, οι σκλάβοι και τουρίστες.

**
Οι μελλοθάνατοι διαβάζουν λυρικά μανιφέστα. Έτσι κάνει κουμάντο ο χρόνος εδώ πέρα. Και μόνο ο Βιατσεσλάβ Μιχάηλοβιτς Μολότοφ έδειξε το δρόμο. Ιδού η άσφαλτος. Ιδού η φωτιά.

Ο πατριωτισμός, το τελευταίο καταφύγιο των παλιανθρώπων

Αποτέλεσμα εικόνας για αγνωστοσ στρατιωτης καταθεση στεφανου γελοιοτητα

Κάθε σύνολο απόντων ανθρώπων απ’ τη ζωή ορίζεται απ’ τη σκιά που αφήνει πάνω στην ιστορία, αφού οι έγνοιες του για ένα επέκεινα της τύχης μοιάζουν να χάνουν κάθε δικαίωμα μπροστά στις ανάγκες του.

Κι αυτοί είναι οι κανόνες του παιχνιδιού. Οι αποκλεισμένοι πάντα μπλοφάρουν για να επιβιώσουν. Δεν παίζουν, δηλαδή δεν ζουν. Απλώς θέλουν να υπάρχουν.

Θέλουν αστυνομικά τμήματα να ορίζουν τις ζωές τους ελπίζοντας σε μια ρυθμισμένη δυστυχία που έχει εργαλείο της την ψυχρή και μόνο στατιστική.

Οι μάζες λειτουργούν ως μάζες κάθε φορά που θεοποιούν τις αδυναμίες τους. Κάθε φορά που νιώθουν πως το μόνο καταφύγιο επιβίωσης είναι η ένταξη στην μεγάλη ομάδα.

Γιατί η μεγάλη ομάδα είναι αυτή που συντρίβει τη μεγάλη ανησυχία.

Η πατρίδα είναι το τελευταίο μεγάλο αφήγημα που ξεψυχά καταματωμένο μαζί με τους περιττούς πληθυσμούς.

Είναι το κάστρο μέσα στο οποίο είναι φυλακισμένοι οι κουρασμένοι άνθρωποι.

Είναι το υποκείμενο άπειρων βασάνων, κενών από νόημα. Είναι το κλουβί που περιέχει τις κουρασμένες διάνοιες, αυτές που γειτνιάζουν με την απελπισία.

Είναι η ολότητα του διαυγούς και κυνικού ανταγωνισμού των πλατύγυρων εγωισμών της ανώτερης τάξης. Της πιο αδίστακτης τάξης στην ιστορία αφού η ισχύς της είναι απόλυτα θεμελιωμένη στο έγκλημα.

Το έγκλημα είναι αυτό που την κάνει ανταγωνιστική δίνοντάς της περίσσεια δύναμη, αφού το έγκλημα, αόριστο αόρατο και παγκοσμιοποιημένο, διαθλάται στα θεαματικά δελτία των ειδήσεων και στους ακονισμένους απ’ τα ανθρώπινα κόκκαλα δείκτες των χρηματιστηρίων.

Κάθε πατρίδα είναι προϊόν εγκλήματος. Ένας μολυσμένος οργανισμός που στη βάση του έχει αμάχους και αθώους, πλήθη ατάκτως ειρημένα στη ζοφερή ρουλέτα των κανόνων εκμετάλλευσης.

Η βασική αρχή κάθε μετανεωτερικής πατρίδας είναι η απόλυτη ελευθερία που παρέχει στον δυνατό να εκμεταλλεύεται τον αδύναμο.

Οι νόμοι, τα συντάγματα, οι κανόνες είναι τα βρικολακιασμένα σημεία της τοπολογίας του χρήματος.

Η ελευθερία της άπειρης ανάπτυξης τού ενός εις βάρος των συντριπτικά πολλών, κάνει το κράτος διαιτητή του τερατώδους ανταγωνισμού.

Μα αυτό το κράτος είναι ταυτόχρονα ευάλωτο και αδύναμο και ετοιμοθάνατο, αφού στην πραγματικότητα επενδύει τις δυνάμεις του στο φόβο, στην καταστολή και στην προώθηση αποκλειστικά και μόνο εμπορικών αξιών.

Αν μερικά χρόνια πριν, οι λεγόμενοι ηγέτες, επισκέπτονταν μιαν άλλη χώρα μαζί με τους υπουργούς, σήμερα την επισκέπτονται μαζί με τους επιχειρηματίες που τη βοήθησαν να εκλεγεί.

Αναγνωρισμένα λοιπόν σήμερα, οι κυβερνήσεις, λειτουργούν ως συμμορίες εταιριών που μπορούν να χωρίζουν ακόμα και τη θάλασσα σε οικόπεδα, ανάλογα προς τα συμφέροντά τους.

Να μπορούν να διοικούν στρατούς διευθύνοντας ως μαέστροι τη ζωή όλων μας.

Το ντόπιο ελληνικό κεφάλαιο, που σπάει πλάκα με τους γελοίους έλληνες πατριώτες όλων των πολιτικών αποχρώσεων, χτυπιέται και θα χτυπηθεί έως θανάτου με το τούρκικο κεφάλαιο που διαθέτει έναν λαμπρό αδίστακτο αρχιληστή, άξιο μπόγια της Ασίας, μπροστά στους ηγετίσκους της Ευρώπης που μοιάζουν με λεκανατζούδες τυπικού γαλλικού μπουρδέλου.

Την ώρα που ο μισός πλανήτης φλέγεται, μαζί με τις άθλιες εγκληματικές πατρίδες, οι έλληνες οργανικοί διανοούμενοι χτενίζουν το μουνί τους, είτε μπροστά στα καθρεφτάκια που κρεμά στις οθόνες ο εθνικός πρεζέμπορας ευεργέτης, είτε στο άπειρο κωλογλείψιμο κάτω απ’ τις στέγες τεχνών και γραμμάτων που ζουν αποκλειστικά και μόνο απ’ το ρουφηγμένο αίμα της κατώτερης τάξης.

Το ίδρυμα Ωνάση και το ίδρυμα Νιάρχος το συντηρούν αποκλειστικά και μόνο οι φτωχοί εργαζόμενοι είλωτες, η πλειοψηφία των οποίων δεν θα περάσει ούτε έξω απ’ αυτά.

Τους χιλιάδες μασκαρεμένους μαλάκες που λέγονται μπάτσοι μαζί με τους χιλιάδες μασκαρεμένους μαλάκες που λέγονται παπάδες, τους συντηρεί αυτός ο κωμικά ένδοξος κακομοίρης λαός, που πνίγεται ολοκληρωτικά με την πρώτη σταγόνα της βροχής και καίγεται με το πρώτο καλοκαιρινό μελτέμι.