Ω! Ισραήλ που φτιάχτηκες κατ’ εικόνα του θεού

Υποφέρω σιωπηλά για σένα Ισραήλ
χωρίς όπλο
σε κοιτάζω στα μάτια
και βλέπω τους μεταμφιεσμένους λύκους

οι άνθρωποι
γίνονται άγγελοι μετά στους βομβαρδισμούς
πάνε στον άγιο θεό βουλιάζουν στις λάσπες

Ισραήλ της αιώνιας απελπισίας
που σε πέταξαν στα μαύρα σκυλιά οι Γερμανοί
κάνε πάρκινγκ τη λωρίδα της Γάζας
για να χαρούν οι εραστές σου

λιποθύμησε σαν παιδούλα μπροστά στους μαυραγορίτες σου

γλυκό πουτανάκι εσύ της αστερόεσσας
φιλώ τα ελεύθερά σου χέρια

υμνώ τον υποσιτισμό που έσπειρες γύρω απ’ τα τείχη σου
τις γλάστρες με τη συνθετική μαριχουάνα
που στέλνεις με κούριερ στους απογόνους των ναζί
για να γλυκάνεις τη μνησικακία με τη μαστούρα

Ισραήλ που διώχτηκες απ’ την ύπαρξη
για μια μυστηριώδη φλεγμονή
οι προφήτες σου
πούλησαν όλα τα μαστίγια του θεού στην ανθρωπότητα
λιάνισαν όλα τα αμαρτωλά κρέατα

Ισραήλ από χριστιανικό ψωλόχυμα
μόνο εσύ μπορείς να ζευγαρώσεις με το ισλάμ
να κάνεις τους μουλαδοραβίνους σου
χωροφύλακες του αραβικού οργασμού

να βάλεις στον κώλο του Αλλάχ μιαν οβίδα
να κάνεις την Παλαιστίνη
εκπτωτικό χωριό της Ανατολής

Ισραήλ
ένα ποίημα φθόνου
είναι πιο επιδραστικό από μια οντολογική ήττα

αχ! οι ωραίες Εβραίες σου
που βγάζουν σέλφι
στην απέραντη εθνική οδό της ερήμου
εκεί που κυλά ευδιάθετος ο θάνατος

από καταβολής θεού